دکتر مونا زارع
معنای کلمه پاتولوژی، مطالعه آسیب ها (patho=آسیب، logos=مطالعه) است. آسیب شناسی بین علوم پایه و بالینی ارتباط ایجاد می کند و شامل بررسی علت زمینه ای بیماری ها (سبب شناسی) و نیز اتفاقاتی است که منجر به ایجاد علایم و نشانه های بیماری می شود.
به متخصصان این رشته پاتولوژیست می گویند.
پاتولوژیست ها به منظور درک تغییرات به وجود آمده در بدن، از تکنیک های مختلف مولکولی، میکروب شناسی و ایمنی شناسی استفاده می کنند. آنها هم تغییرات ماکروسکوپیک بدن (یعنی آنهایی که حتی بدون استفاده از میکروسکوپ قابل مشاهده اند) و هم تغییرات میکروسکوپیک بدن (یعنی تغییراتی که با کمک میکروسکوپ قابل مشاهده اند) و همچنین تغییرات مایعات بدن (نظیر خون و ادرار) را به منظور پایه ریزی تشخیص و راهنمایی درمان بیماری ها شناسایی می کنند.
آسیب شناسی به آسیب شناسی عمومی و سیستمیک تقسیم می شود. در آسیب شناسی عمومی بر پاسخ های اساسی سلول ها و بافت ها به محرک های آسیب شناسی تأکید می شود، در حالی که آسیب شناسی سیستمیک پاسخ های خاص اعضای تخصص یافته بدن را مورد بررسی قرار می دهد.
برگرفته از: آسیب شناسی پایه (عمومی) رابینز 2007/ کوما، عباس، فوستر، میچل/ ترجمه: دکتر علیرضا فتح اللهی- دکتر خسرو سبحانیان- دکتر مسعود خدایی/ زیر نظر مستقیم دکتر مسلم بهادری/ ویرایش هشتم، انتشارات ارجمند.