دکتر محمدرضا کریمی
داروی رانیتیدین به صورت قرص های 150 میلی گرمی موجود است. این دارو با مهار رقابتی عمل هیستامین بر روی گیرنده های H2 سلول های جداره ای معده، از ترشح اسید و همچنین ترشح شبانه آن جلوگیری می کند. رانیتیدین به سرعت و به خوبی از مجرای گوارش جذب شده و حضور غذا در جذب آن تأثیر قابل ملاحظه ای ندارد.
موارد مصرف
رانیتیدین در درمان کوتاه مدت زخم حاد دوازدهه و زخم های فعال و خوش خیم معده استفاده می شود. همچنین در درمان علامتی بیماری حاد برگشت ترشحات معده به مری به کار می رود.
موارد احتیاط
مصرف این دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کبد یا کلیه باید با احتیاط صورت گیرد. قبل از شروع درمان، وجود نئوپلاسم بدخیم دستگاه گوارش باید به طور قطعی رد شود.
نکات قابل توجه
1-برای تسکین درد ناشی از زخم می توانید از ضد اسید استفاده کنید (مثل شربت های آلومینیوم). البته حداقل یک ساعت بعد از مصرف رانی تیدین.
2-رانیتیدین ممکن است با نتایج آزمون های جلدی که با استفاده از مواد آلرژن انجام می شوند، تداخل داشته باشد. پزشک را از مصرف این دارو آگاه کنید.
3-از مصرف نوشیدنی ها، داروها یا مواد غذایی که باعث تحریک معده می شوند خودداری کنید.
4-استعمال دخانیات ممکن است قدرت اثر رانیتیدین را در مهار ترشح اسید معده کاهش دهد.
5-احتمال بروز عوارض جانبی (اغتشاش شعور) در بیماران سالخورده مبتلا به بیماری های کلیه یا کبد بیشتر است.
6-در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید. به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید، ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف آن خودداری کنید و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نکنید.
7-از رانیتیدن نباید در درمان اختلالات ساده گوارشی استفاده کرد (حال آن که در کشور ما جزو پرمصرف ترین داروهایی است که بدون نسخه از پرسنل داروخانه تقاضا می شود).