حمیده احمدیان راد
مادر در خانه را باز می کند. سه دزد پشت در خانه هستند و او به راحتی اجازه می دهد آنها وارد خانه شوند. بعد تعدادی خلافکار دیگر در می زنند. مادر در را باز می کند. خلافکاران سراغ پسر زن را می گیرند و او با خوشرویی طبقه بالا را به آنها نشان می دهد. سپس یک آدم آهنی در می زند. مادر باز هم در را باز می کند و او را به داخل منزل راه می دهد.
آدم آهنی به محض ورود به همه جا گلوله شلیک می کند و ویرانی های زیادی به جا می گذارد. بعد روانه اتاق پسر می شود. در این حین مردی کودک آزار وارد می شود و دست دختر نوجوان زن را می گیرد و او را با خود می برد و مادر دختر بی هیچ اعتراضی این اجازه را به او می دهد. زن از دست رفتن فرزندانش را با خونسردی کامل نگاه می کند و هیچ واکنشی نشان نمی دهد.
با خواندن این مطلب شاید از واکنش های چنین مادری تعجب کنید و حتی خشمگین شوید. این که چگونه او با چنین خونسردی ای اجازه می دهد که خلافکاران وارد خانه اش شوند و به سراغ فرزندانش بروند برای هیچ پدر و مادری قابل درک نیست. اما شاید نمی دانید که بسیاری از ما در قبال فرزندانمان مانند همین مادر رفتار می کنیم.
مطلبی که خواندید، محتوای فیلم تبلیغاتی ای است که مدتی است از یکی از شبکه های خارجی پخش می شود. منظور از ساخت این پیام این است که فرزندانمان را در مقابل خطراتی که از ناحیه رایانه و اینترنت آنها را تهدید می کند، بی پناه رها نکنیم!