انتخاب دوست چهره به چهره یا از طریق شبکه های اجتماعی

به این ترتیب حتی در عصر دیجیتال هم انسان ها دوستی هایشان را براساس تعامل شخصی بنا می کنند و هرچه محل زندگی شان به هم نزدیک تر باشد، بیشتر احتمال دارد که با هم دوست شوند. درنتیجه بیشتر دوستانمان در جایی که زندگی می کنیم تمرکز یافته اند و وقتی بین محل زندگی مان فاصله می افتد تمرکز دوستان هم کم می شود.

به این ترتیب بعید است که دو نفر به طور تصادفی و طی یک رویداد خاص (مثل حضور در تئاتر یا یک فروشگاه خاص) همدیگر را به عنوان دوست انتخاب کنند.

همچنین این مطالعه نشان داد که انسان ها تمایل دارند در قالب گروه دوستان حرکت کنند. اگر دو نفر با هم مسافرت می کنند به این معنی است که آنها از پیش ارتباطات اجتماعی خیلی بیشتری با هم داشته اند که برنامه سفرشان را دیکته کرده است و نمی توانیم فرض کنیم که به طور تصادفی با هم در حال همراهی و مسافرتند.

محققان می گویند نتایج این تحقیق که درباره مدل های دوستی انجام شده پیامی قوی برای تدوین کنندگان طیف وسیعی از برنامه های کاربردی در زمینه چگونگی حرکت مردم دارد. از جمله در تدوین برنامه ها در شرایط اضطرار، توسعه زیرساخت ها و شبکه های ارتباطی و کنترل بیماری ها کاربرد دارد و همچنین به انجام طرح هایی مثل استفاده مشترک از دوچرخه یا برنامه ریزی برای استفاده از امکانات تفریحی و به طورکلی ساختن جوامعی دوستانه تر کمک می کند.

به گفته یکی از دست اندرکاران مطالعه نتایج این تحقیق بی نهایت مهم است چراکه اگر فرض را بر این گذاشته باشیم که مردم اتفاقی حرکت می کنند اشتباه کرده ایم و بنابراین برای رفتاری که واقعاً مردم انجام می دهند آماده نخواهیم بود.

گرچه به لطف اینترنت، شما می توانید با هر کسی بر روی کره زمین ارتباط داشته باشید، اما احتمال این که با کسی در فاصله دور و به طور تصادفی دوست شوید به مراتب کمتر از این است که با فردی که در نزدیکی تان زندگی می کند دوست شوید. بعد مسافت مرزی قوی برای دوستانی ایجاد می کند که ما انتخاب می کنیم.

محققان دریافتند که 80 درصد دوستان هر فرد در داخل محدوده 1000 کیلومتری خانه او زندگی می کنند و احتمال دوستی بین دو نفر هنگامی که فاصله ها افزایش می یابد کاهش پیدا می کند.

البته استثنائاتی هم وجود دارد. به عنوان مثال ما ممکن است چند دوست در راه دور داشته باشیم که از قبل و از هنگامی که در جای دیگری زندگی می کردیم به جا مانده باشند یا این دوستان کسانی هستند که در یک موضوع مشترک مثل روابط فامیلی یا فعالیتی خاص با ما سهیمند.

ممکن است حضور فیزیکی (مجاورت) به این خاطر برایمان مهم باشد که ترجیح می دهیم به زبان شفاهی و بدنی تکیه کنیم تا این که اصل را بر حس اعتماد بگذاریم.