آناتومی ببرهارنگ: ببرها موهای خزمانند راه راه دارند، معمولاً راه راه های سیاه روی رنگ نارنجی قرار گفته و آنها یک شکم سفید دارند. ببر سفید (ببرهای بنگال هندی مواد رنگدانه ندارند)، سفید رنگ با راه راه های آلبالویی رنگ یا قهوه ای تیره یا سیاه، بینی صورتی و چشمان آبی هستند. ببرهای سیاه (خیلی نادرند) موی سیاه با راه راه های نارنجی تا زرد دارند. حتی نادرتر از آن، ببرهای بدون راه راه هم ثبت شده اند.
اندازه: طول ببرهای بالغ از 4.5 پا (حدود 800 سانتی متر) تا نه پا (نزدیک به سه متر) متغیر است. نرها بزرگ تر از ماده ها هستند. بزرگ ترین ببر، ببر سیبری است که وزنش حدود 500 پوند (225 کیلوگرم) است، کوچک ترین ببرها، ببر سوماترا است که وزنش حدود 250 پوند (115 کیلوگرم) است. دم ببرها سه تا چهار پا (100 تا 120 سانتی متر) طول دارد.
چشم ها: مثل بیشتر گربه سانان، دید آنها در شب بسیار خوب است. آنها مردمک های گرد و عنبیه های زرد دارند (به استثنای ببرهای سفید که چشمان آبی دارند).
چنگال ها و دندان ها: ببرها چنگال های جمع شده ای دارند. ببرها در مقایسه با همه گوشتخواران زمینی دیگر، بزرگ ترین دندان نیش را دارند.
طبقه بندی
ببرها به شاه (جانوران)، نژاد چورداتا Chordata تعلق دارند که جانورانی با ستون فقرات هستند. آنها در طبقه پستاندارن (جانوران خونگرم با مو و غده پستانی)، ترتیب گوشتخواران، خانواده گربه سانان، جنس پانترا و گونه ببرها قرار دارند. پنج زیر گونه ببر شامل ببر بنگال، ببر سیبری، ببر سوماترایی، ببر جنوب چین و ببر اندونزیایی می شود.
سه زیر گونه منقرض شده اند که شامل ببر بالی Bali tiger ، ببر جاوه ای Javan tiger و ببر خزر Caspian tiger می شوند.
رفتار و عادت اجتماعی
ببرها بیشتر جانورانی منزوی و تنها هستند. به جز زمان جفت گیری و موقعی که ماده از توله اش مراقبت می کند. بعضی اوقات هم ببرها جمع می شوند تا جانور بزرگی را بکشند. ببرها بیشتر در شب فعالند (آنها در درجه اول شب کارند)، اما در زمستان در طول روز هم فعالند. ببرها قلمروشان را علامت گذاری می کنند. آنها مثل بیشتر گربه سانان، با مخلوط ادرارشان با ترشحات یک غده، با مدفوع یا با چنگول کشیدن روی درختان این کار را انجام می دهند. ببرها به قلمروی در حدود ده تا 30 مایل مربع یا بیشتر نیاز دارند تا شکار کافی داشته باشند. اندازه قلمرو به مقدار شکار در دسترس در منطقه بستگی دارد.
تولید مثل
ببرها در طول فصل زمستان بچه می زایند. ماده ها دو تا چهار توله کور را حدود 103 روز در شکمشان حمل می کنند و سپس آنها را به دنیا می آورند. وزن توله ها در موقع تولد حدود دو تا سه پوند (90 تا 130 گرم) است. معمولاً یک توله در موقع تولد می میرد. توله ها در طول شش تا هشت هفته با شیر مادرشان زندگی می کنند و سپس شروع به خوردن گوشت می کنند. توله ها تا حدود سال و نیم به مادرشان وابسته هستند. آنها در این سن می توانند شکار کنند. ببرهای ماده درسه سالگی به بلوغ می رسند. نرها در حدود چهار سالگی بالغ می شوند.
محیط زندگی
ببرها در آسیا و در درجه اول در جنگل ها زندگی می کنند. ببرها شناگران خیلی خوبی هستند و بر خلاف بیشتر گربه سانان آب را دوست دارند.
ببرها در چین مرکزی و جنوبی تکامل پیدا کرده اند و سپس به مناطق نزدیک حرکت مثل سیبری، سوماترا، اندونزی و هند رفته اند. هیچ ببر بومی ای در آفریقا وجود ندارد.
ببر سیبری، در جنگل های کوهستانی سیبری و منچوری که ارتفاعشان به بیش از 3000 پا (بیش از 900 متر) می رسد زندگی می کند.
تغذیه
ببرها گوشتخوارند. شکارهای آنها شامل پستانداران کوچک تا متوسط (مثل خرگوش ها، خرسک ها، گراز وحشی، آهوی کوهی و گاو وحشی است) می شود. وزن آنها از 60 تا 2000 پوند (25 تا 910 کیلوگرم) متغیر است. روش معمولی که آنها در شکار به کار می برند، کمین کردن در پشت حیوان و گاز گرفتن گردنش است. این کار معمولاً طناب فقرات شکار را می شکند و آن را می کشد. ببرها سپس لاشه را به مکان امنی می کشند تا آن را بخورند. ببرها می توانند 40 پوند (18 کیلوگرم) گوشت را در یک وعده بخورند. در عین حال هم آنها می توانند روزها بدون خوردن زندگی کنند.
نقل و انتقال
ببرها چهارپایان خیلی سریعی هستند.
طول عمر
ببرها در حیات وحش حدود ده تا 15 سال زندگی می کنند و در اسارت (به عنوان مثال در باغ وحش ها) حدود 20 سال عمر می کنند.
وضع انقراض
ببرها به خاطر از دست دادن محیط زندگیشان در معرض خطر انقراض قرار دارند. در حال حاضر پنج زیر گونه از آنها به حیاتشان ادامه می دهند و سه زیر گونه دیگر آنها در طول 70 سال گذشته نسلشان منقرض شده است. تخمین زده می شود که حدود 5000 تا 7400 ببر در جهان وحش وجود داشته باشند.
تکامل ببرها
ببرهای امروزی در آسیا تکامل پیدا کرده اند. فسیل های ببر اولیه در چین و سیبری پیدا شده است.