بیماری های لثه

دکتر طیبه احمدیان راد

بخشی از مخاط دهان که قسمتی از تاج و ریشه های دندان ها و استخوان پشتیبان دندان ها را می پوشاند لثه است. چیزی که باعث نگهداری دندان ها در محل خود می شود لثه نیست. بلکه قسمتی از استخوان فک است

جمع شدن باکتری ها در سطح دندان به صورت رسوب، یک لایه نازک از مخلوط باکتری ها و مواد پروتئینی بزاق، “پلاک میکروبی” نامیده می شود.

مسواک زدن صحیح و روزانه موجب پاک شدن باکتری ها از سطح دندان می شود. در صورتی که دندان ها درست مسواک نشوند، این باکتری ها درون شیار لثه مستقر شده و تکثیر پیدا می کنند و با تولید مواد مختلف به تدریج موجب تحلیل بافت لثه شده و استخوان را سست می کنند. بعد از مدتی این اتصال به طور کامل از بین می رود و بافت لثه از سطح ریشه دندان و استخوان به طور کامل جدا می شود. برای همین بین آنها یک فضای جدید به وجود می آید که اصطلاحاً به آن “پاکت” می گویند که خود محیط مناسبی برای تجمع و تکثیر باکتری های بیشتر است.

اگر پلاک میکروبی برای مدتی دست نخورده بماند، مواد معدنی موجود در بزاق به تدریج درون آن رسوب کرده و پلاک سخت و آهکی می شود و به جرم تبدیل می گردد. بهترین وسایل برای برداشتن پلاک میکروبی، مسواک، نخ دندان و سایر وسایل کمک بهداشتی است. وقتی انتشار عفونت میکروبی فقط به نسج نرم لثه محدود باشد به آن “ژنژویت” می گویند و زمانی که آلودگی به استخوان زیرین گسترش پیدا کند به آن “پیوره” می گویند.