تقریباً همه رودها یک مسیر بالایی، یک مسیر میانی و یک مسیر پایینی دارند.
رود جوان- مسیر بالایی
شروع یک رود، موقعی که رود با سرعت و با مقدار زیادی انرژی جریان می یابد، رود جوان نامیده می شود. رود در این جا کوچک تر است و معمولاً جریان سریع و پرافت و خیزی دارد و کانال (راهاب) باریکی را میان قله های سنگی یا کوه ها ایجاد می کند.
رود با جریان سریع می تواند آبشارهایی ایجاد کند. این آبشارها لایه های سنگی نرم را می تراشند و موانع سنگی سخت را رها می کند.
رود در میانه زندگی- میانه مسیر
در میانه سفر یک رود، موقعی که رود پهن تر می شود و سرعتش آهسته می شود، رود میانسال نامیده می شود.
رودها اغلب در امتداد میانه مسیر پیچ و خم دارند (یک مسیر مارپیچ را دنبال می کنند).
در این مسیر جریان رود دیگر نیرویی ندارد تا سنگ ها و شن ها را حمل کند و این مواد به بستر رود می افتند. جایی که موانعی از ریگ و شن را تشکیل می دهند و یا جزایری را می سازند.
رود پیر- پایین مسیر
موقعی که رود به پایان سفرش می رسد، رود پیر نامیده می شود. انتهای رود، دهانه نامیده می شود.
در دهانه اغلب دلتای رود وجود دارد. یک منطقه وسیع از گل و لای، جایی که رود به کانال ها (راهاب ها)ی مختلف با جریان کند تقسیم می شود که سواحل گل آلود دارد.
عکس زیر رسوباتی که رودخانه ای با خودش آورده است را نشان می دهد.
