ستاره های دریایی (به نام ماهی ستاره ای هم معروفند) حیوانات سخت پوست پوشیده از خارهای زیاد هستند که روی کف دریای صخره ای و سنگی زندگی می کنند. این بی مهرگان ماهی نیستند. آنها از خارپوستان هستند. ستارگان دریایی با استفاده از صدها پای لوله ای ریز, خیلی آهسته در امتداد بستر دریا حرکت می کنند. بیش از دو هزار گونه مختلف از ستارگان دریایی در سراسر جهان وجود دارد.
براساس یک مطالعه، جمعیت جهانی ستاره های دریایی به شکلی نوسانی کم و زیاد می شود. با توجه به آسیب های احتمالی که از ناحیه ستاره های دریایی به شیلات، گردشگری و سایر صنایع وارد می شود آگاهی از نوسانات بالا و پایین آمدن جمعیت ستاره های دریایی آمادگی رویارویی با آنها را به انسان های می دهد.
تولید مثل: بیشتر گونه های ماهی ستاره ای تعداد بی شماری تخم و اسپرم بیرون می ریزند و عمل لقاح بین اینها خارجی است. بعد از لقاح, بچه ستاره های دریایی که لاروهای ریز مشابه هستند به مدت حدود دو ماه کیلومترها سفر می کنند چون که به وسیله جریانات اقیانوسی از این سو به آن سو حرکت می کنند. همین طور که لاروهای ریز رشد می کنند و در دریا شنا می کنند, فیتوپلانکتون ها را می خورند و جزو جانوران ریز شناور بر روی سطح دریا می شوند.
تغذیه: ستاره های دریایی گوشتخوار هستند. آنها حلزون های دوکفه ای, صدف های خوراکی, مرجان ها, ماهی ها و جانوران دیگر را می خورند. آنها معده شان را از میان دهانشان به جلو هل می دهند (محل معده طرف زیرین بدن ستاره دریایی است) و صید را هضم می کنند.
ساختمان بدن: بیشتر ستاره های دریایی پنج بازو (یا مضربی از پنج بازو) دارند که از یک صفحه تخت گرد مرکزی خارج شده است. ستاره های دریایی مغز ندارند. آنها یک حلقه ساده از سلول های عصبی دارند که اطلاعات را برای ستاره دریایی به حرکت درمی آورد. چشم های اولیه (گیرنده های نوری ابتدایی) در نوک بازوها هستند. اگر یک بازوی ستاره دریایی قطع شود, دوباره تولید می شود یا دوباره رشد می کند.
منبع: http://www.enchantedlearning.com/subjects/invertebrates/echinoderm/Seastarprintout.shtml