محمدرضا کریمی
ویتامین K که به طورکلی “کینون” نامیده می شود، دست کم به سه شکل وجود دارد:
1-نیلوکینون (ویتامینK1) در گیاهان وجود دارد.
2-مناکینون (ویتامینK2) در روده به وسیله باکتری ها سنتز می شود.
3-منادیون(ویتامینK3) فرم مصنوعی محلول در آب است.
مقیاس اندازه گیری ویتامین K میکروگرم است. این ویتامین در چند مرحله از سازوکارها (مکانیسم ها)ی انعقاد خون شرکت دارد. همچنین ویتامین K برای معدنی شدن استخوان مهم است. ویتامین K در کبد ذخیره می شود و به طور عمده از صفرا و ادرار دفع می شود. میزان توصیه شده غذایی روزانه براساس یک میکروگرم برای هر کیلو وزن بدن است.
منابع ویتامین K
سبزی های دارای برگ سبز بخصوص کلم بروکلی، اسفناج، کلم بروکسل، شلغم، کاهو، گل کلم و برگ های خشک چای سبز منابع این ویتامین هستند. ویتامین K غذایی، نسبت به حرارت و اکسیداسیون مقاوم است. اما در برابر نور، اسید و قلیا از بین می رود.
گروه های در معرض خطر کمبود ویتامین K
نوزادان تازه به دنیا آمده، افراد دارای بیماری های کبدی و کسانی که آنتی بیوتیک و داروهای ضد انعقاد مصرف می کنند، در معرض کمبود ویتامین K قرار دارند.
منبع: اصول علم تغذیه، نگارش دکتر علی کشاورز با همکاری آزاده نجارزاده، دانشگاه جامع علی کاربردی