حمیده احمدیان راد
این که چرا در برخی از گونه های جانوران نرها از بچه ها مراقبت می کنند تبدیل به یک راز شده است. برخی از دانشمندان می گویند عدم تعادل در تعداد نرها نسبت به ماده ها عامل ایجاد واژگونی در نقش ها است.
به این ترتیب که هنگامی که تعداد زیادی از نرها در یک جامعه وجود دارد، یافتن ماده ها سخت تر می شود، پس به نفع نرها است که با جفتشان باقی بمانند و از بچه ها مراقبت کنند. منتها ماده ها اغلب از فرصت استفاده می کنند و نرها را ترک می کنند و درحالی که نرها از بچه ها مراقبت می کنند آنها به دنبال پیدا کردن جفت دیگری می روند. ماده هایی که نقش جنسی معکوس دارند بزرگ تر هستند و با دیگر ماده ها برای پیدا کردن جفت نر رقابت می کنند.
داروین در سال 1871 میلادی نوشت که در بیشتر جانوران، این ماده ها هستند که زمان بیشتری را صرف مراقبت از بچه ها می کنند، در حالی که نرها توجه خود را به رقابت بر سر به دست آوردن ماده ها معطوف می کنند.
زیست شناسان تکاملی استدلال می کنند که دلیل این رفتار ماده ها این است که ماده ها مقدار قابل توجهی انرژی صرف تولید تخم و در مورد پستانداران صرف متولد کردن بچه می کنند بنابراین می خواهند با مراقبت از فرزندانشان از بقای آنها اطمینان داشته باشند.
با این حال در برخی از گونه ها مانند اسب های دریایی، نقش های جنسیتی معکوس می شود. در مورد اسب های دریایی ماده ها تخم تولید می کنند اما سپس آنها را ترک می کنند و جفت نر از فرزندانشان مراقبت می کند.
محققان با مطالعه پرندگان به این نتیجه رسیدند که در جایی نقش جنس ها و نقش مراقبت از فرزندان معکوس می شود که در آن جا نسبت نرها به ماده ها در کل جمعیت در مقایسه با وضعیت عادی بیشتر است.
مدل ریاضی نیز نشان می دهد که این رفتار جانوران به شدت تحت تأثیر محیط اجتماعی شان است.
البته واژگونی نقش معمولاً در پستانداران دیده نمی شود. از آنجایی که نرها نمی توانند شیر تولید کنند برای آنها آسان نیست تا به طور کامل نقش فرزندپروری را به عهده بگیرند.