در گزارش از خبر، تشریح و تحلیل، تفسیر، توصیف و مصاحبه استفاده می شود
مثلاً گزارشگری که گزارش خبری تهیه می کند محلی را که واقعه در آن رخ داده تشریح و توصیف می کند. به خواسته ها و نظرات و مشاهدات افراد گوش می کند. به حالت چهره ها، حرکات، رفتارها، عکس العمل ها و حتی وضع هوا دقت می کند. او همه چیز را زیر نظر می گیرد و تمام اتفاقات را ثبت می کند. بعد تمام دیده ها و شنیده هایش را در بهترین قالب کنار یکدیگر قرار می دهد. برای همین دست گزارشگر باز است تا از تخیل هم استفاده کند. گزارشگر برای اینکه خوانندگانش را راضی کند باید به تمام سؤالاتی که ممکن است درباره مو ضوع برای آنها پیش بیاید پاسخ دهد و برای این کار در مورد آن موضوع به اندازه کافی مطالعه و تحقیق می کند. در عین اینکه دست گزارشگر برای توصیف و نگارش گزارش باز است اما مطالب در هر صورت باید بر اساس واقعیت باشد.
سبک نگارش گزارش نیز مانند سایر مطالب روزنامه است و بهتر است به شکل هرم وارونه باشد. یعنی نتیجه گزارش همراه با جملاتی جذاب در لید قرار می گیرد و بعد مطالب دیگر بر حسب میزان اهمیت بعد از لید قرار می گیرند. تنها تفاوت این است که هر بخش از گزارش را می توان با توصیفات و اطلاعات جالب خواندنی تر کرد. برای آشنایی با سبک هرم وارونه و سایر سبک های روزنامه نگاری اینجا را کلیک کنید.
گزارشگر پس از انتخاب سوژه یا گرفتن سوژه از دبیر یا سردبیر ابتدا به مطالعه درباره موضوع می پردازد. او می تواند اطلاعات را از اینترنت، آرشیو روزنامه، کتابها و یا مدارکی که سازمان ها در اختیارش قرار می دهند به دست آورد. برای آشنایی با کسانی که در روزنامه ها کار می کنند اینجا را کلیک کنید.
گزارشگر پس از مطالعه ابتدایی نکات مبهم را یادداشت می کند. او با افراد یا جاهایی که می تواند از آنها درباره نکات تاریک موضوع اطلاعات جمع کند تماس می گیرد و سؤالاتش را از آنها می پرسد. همچنین با همکارانی که اطلاعات بیشتری درباره موضوع دارند صحبت می کند. در صورتی که نیاز باشد به محل هایی می رود که می تواند از آنها اطلاعات به دست بیاورد و بتواند به توصیف و تشریح بیشتر موضوع بپردازد و ابهاماتش را هر چه بیشتر برطرف کند. در هر حال او همیشه باید به پاسخ شش سؤال که، کی، کجا، چه، چرا و چگونه بیندیشد.
گزارش تحقیقی: وقتی موضوع گزارش به تحقیق بیشتری نیاز داشته باشد و فرصت کافی هم برای تحقیق وجود داشته باشد می توان این نوع از گزارش را نوشت. در گزارش تحقیقی موضوع به شکل عمیق تر مورد تحقیق قرار می گیرد. اگر در بعضی از گزارش ها گزارشگر فقط شاهد است و دیده ها و شنیده هایش را برای خوانندگان توصیف می کند ، در گزارش تحقیقی گزارشگر دنبال دلایل بیشتری می رود و نقش یک قاضی را بازی می کند. او پرونده ها، کتاب ها، نشریات و مقالات اینترنت را با دقت بیشتری نگاه می کند. به دنبال اتفاقات گذشته می گردد. در گزارشش از نظرات بیشتری استفاده می کند و با افراد مختلفی که هر یک به نوعی از موضوع اطلاع دارند و یا با موضوع در گیراند تماس می گیرد و با آنها مصاحبه می کند.
این گزارش تلفیقی از خبر، مصاحبه و نتیجه مطالعات و تحقیقات نسبتاً گسترده است که به شیوه ای داستانی و توصیفی نوشته می شود.
گزارش از شخص: در این نوع از گزارش تمام اطلاعات مربوط به یک فرد جمع آوری می شود. گزارشگر کتاب های وی را بررسی می کند. زندگینامه او را از زبان خودش یا دیگرانی که او را می شناسند و نیز کتاب هایی که درباره او وجود دارد می نویسد و به گزارش اضافه می کند. در گزارش هم از مصاحبه استفاده می کند و هم به شکل توصیفی زندگی فرد مورد نظر و آثارش را بیان می کند. ظاهر وی، رفتار و حرکات و چهره اش را توصیف می کند. اگر او را در خانه اش ملاقات کرده از محل زندگی وی توصیفی ارایه می دهد.
گزارش از محل: در این گزارش گزارشگر از یک محل، منطقه و یا شهر گزارش تهیه می کند. وی آن محل، شکل خانه ها، اجناسی که در آن به فروش می رسد و… را توصیف می کند. با افراد محل صحبت می کند. اطلاعاتی را که در کتاب ها و مجلات و آرشیو روزنامه ها درباره این محله است بررسی می کند. با کارشناسان، افراد دولتی و کسانی که درباره محل و مشکلاتش اطلاعاتی دارند گفت و گو می کند و در نهایت تمام اطلاعات را در قالب داستانی به شکل گزارش در می آورد.