حشرات قطب شمال و جنوب از سازوکارهای مختلف ژنتیکی برای مقابله با کمبود آب استفاده می کنند این در حالی است که آنها در اکوسیستم های بسیار مشابهی زندگی می کنند. به این ترتیب که حشرات قطب جنوب فعالیت متابولیکشان را تعطیل می کنند و منتظر بازگشت شرایط مساعد می مانند درحالی که حشرات قطب شمال بر جذب فعال بخار آب متکی هستند تا تعادل آب را در بدنشان در طول دوره های طولانی مدت کم آبی حفظ کنند.
تحقیقات نشان می دهد که سهم متفاوت قطب شمال و جنوب از آب شیرین ناشی از یخچال های طبیعی و رودخانه ها ممکن است دلیل نحوه متفاوت مقابله حشرات با خشکی باشد.
قاره قطب جنوب که با اقیانوس احاطه شده یک بیابان قطبی و جایی است که در آن موجودات دسترسی کمتری به آب مایع دارند. اما به عنوان مثال لارو پشه به طور قابل ملاحظه ای تحمل از دست دادن آب بدنش را دارد و حتی با از دست دادن 70 درصد آب بدنش همچنان به بقای خود ادامه می دهد. در میان حشرات قطب جنوب، توانایی تحمل از دست دادن آب بدن پیشرفت تکاملی مهمی است که به آنها اجازه می دهد در زمستان سرد و خشک جنوب موفق به ادامه حیات شوند.
حشرات درحالی خود را با این شرایط وفق می دهند که به دلیل اندازه کوچک بدنشان و نسبت سطح به حجم بالا بیشتر در معرض خطر از دست دادن آب بدن هستند.