بیشتر شما درباره رنسانس شنیده اید. اما شاید به طور دقیق ندانید که رنسانس چه معنایی دارد. احتمالاً چیزهای زیادی نیز درباره هنرمندان مشهور آن دوران مثل میکل آنژ، بوتیچلی و لئوناردوداوینچی شنیده اید. کلمه رنسانس به معنی تولد دوباره است. شروع آن به قرن 14 میلادی برمی گردد. یعنی زمانی که هنرمندان می خواستند نقاشی های واقع گرایانه تری بکشند و مثل رومی ها و یونانی های قدیم پیکرتراشی کنند. رنسانس تولد دوباره سبک هنری یونانیان و رومی های قدیم بود. هنرمندان تا قرن 17 به این سبک از کار ادامه دادند.
مجسمه ای به جا مانده از عصر رنسانس
رنسانس در قرن 14 میلادی در ایتالیا شروع شد. اما به انگلیس، آلمان، فرانسه، اسپانیا، لهستان و هلند نیز گسترش یافت. در طول دوره رنسانس، هنرمندان توانستند هنری ایجاد کنند که حتی واقع گراتر از هنر رومی ها و یونانیان قدیم بود. هنرمندان عصر رنسانس اولین کسانی بودند که درباره پرسپکتیو و نحوه استفاده از آن در هنرشان فکر کردند.
همچنین این هنرمندان درباره بدن انسان و این که چگونه کار می کند مطالعه کردند. لئوناردوداوینچی به خاطر مطالعاتش در این زمینه مشهور است. او می خواست تا به طور دقیق بداند که چگونه ماهیچه ها و به طور کلی بدن انحنا پیدا می کند، خم می شود و حرکت می کند. برای او مهم بود که مردم در نقاشی هایشان طبیعی به نظر برسند. هنرمندان دیگر عصر رنسانس هم با او موافق بودند.
البته رنسانس چیزی بیش از هنر است. در طول رنسانس کشف های علمی زیادی انجام شد. دانشمندان راه جدید آموختن را پیدا کردند. آنها به چیزهای اطرافشان نگاه می کردند و آن چه را که می دیدند به عنوان مدرک مورد استفاده قرار می دادند. همچنین در طول عصر رنسانس، مردم کتاب هایی را از روم و یونان قدیم مطالعه می کردند. آنها آن چه را که می خواندند مورد استفاده قرار می دادند تا به جهان بینیشان شکل بدهند.