هانیه اسماعیل زاده
میشل فارادی در 22 سپتامبر 1791 در “نیوئنیگتون” نزدیک شهر لندن متولد شد. میشل فرزند نعلبند فقیری بود.
در 13 سالگی فارادی را برای شاگردی نزد صحافی گذاشتند. صحافی کاری فنی نیست. اما این حسن را دارد که شاگردان کنجکاو را وادار می کند گاهگاهی کتاب های موجود در صحافی را ورق بزنند و چیزی بیاموزند. میشل غالباً از مطالعه کتاب هایی که می بایست جلد می کرد غرق حیرت می شد. به این ترتیب مطالعه کردن روش زندگی او را تغییر داد.
روزی یکی از تألیفات شیمیدانی سوییسی به نام “مارسه” را مطالعه کرد. بلافاصله متوجه شد که باید وارد خط سیر علوم شود و با وجود وضع مالی بسیار بدی که داشت چندین کتاب خرید و شروع به خواندن آنها کرد.
این شاگرد صحافی به در خواست و التماس از این و آن نپرداخت. بلکه در جلسات درس مربوط به علوم شرکت کرد و مقالاتی نوشت و پس از مدتی با در خواست خودش وارد آزمایشگاه “دیوی” شد و به تحقیق در رشته شیمی پرداخت.
او از سال 1820 شروع به انتشار آثارش کرد. در سال 1823 برای اولین بار موفق شد گاز سولفور آمونیاک، گاز کلریدریک و گاز سولفوریک و کلر را مایع کند.
در حوالی سال 1825 فارادی بر حسب اتفاق توانست بنزن benzene را کشف کند که امروزه مصارف مختلفی دارد و مصرف آن به عنوان سوخت ماشین های سواری از جمله کاربردهای آن است.
از دیگر آزمایش های مهم او آزمایش “برقکافت” است . برقکافت آزمایشی است که در آن جریان برق را از میان یک ترکیب شیمیایی فلزدار عبور می دهند. فارادی متوجه شد که در این آزمایش یک واکنش شیمیایی رخ می دهد. بعد ها فیزیکدان ها برای توجیه این مشاهده فارادی، برای الکتریسته ذره ای بنیادی پیشنهاد کردند و این ذره را الکترون نامیدند.
سادگی قلب، عشق شدید به حقیقت، علاقه به موفقیت و تحسین صادقانه او برای اکتشافی که دیگران انجام می دادند، از خصوصیات اخلاقی فارادی بود که باعث می شد دیگران بیشتر به او نزدیک شوند.
در زمان فارادی دانشمندان درباره این که آیا می توان از مغناطیس الکتریسیته تولید کرد یا نه به شدت کار می کردند.
فارادی هم هفت سال تمام در آزمایشگاهی مجهز در این باره تحقیق کرد و سعی کرد از شکست هایش درس بگیرد. سرانجام هم پس از تلاش های فراوان کشف “الکتریسیته القایی” را اعلام کرد. اما در همان زمان محققی آمریکایی به نام “هنری” j-henry که در آزمایشگاه حقیری در آلبانی کار می کرد هم همین نتیجه را به دست آورد.
علم نیز به پاس خدمات هر دوی این دانشمندان، نام دو واحد الکتریکی را هنری و فاراد گذاشته است. فارادی در سال 1867 دار فانی را وداع گفت.
منابع:
کتاب تاریخ علم
کتاب شیمی 2 دبیرستان