محققان بیش از پیش به این نتیجه می رسند که اندام های دیگر بدن با ایجاد رابطه با عملکرد مغز بر برداشت، شناخت و احساسات ما نفوذ دارند.
در همین راستا شیوه ای که ذهن ما به ترس واکنش نشان می دهد و احساسات مربوط به آن را پردازش می کند با شیوه پردازش احساسات دیگر متفاوت است. به این ترتیب که چرخه قلب بر شیوه پردازش احساس ترس اثر می گذارد.
اگر هنگامی که قلب خون را پمپاژ می کند با چهره ای ترسناک روبرو شویم، آن را ترسناک تر از زمانی می بینیم که همین چهره را هنگامی که قلب آرام است مشاهده می کنیم. با تصویربرداری همزمان از مغز ثابت شده قلب ما درکمان از ترس را تغییر می دهد. بنابراین قلبمان هم تحت تأثیر آن چه می بینیم قرار می گیرد.
نحوه اثرگذاری قلب بر ادراک ترس
روشی که در آن ترس را پس از دیدن عکس های ترسناک پردازش می کنیم تحت تأثیر قلبمان قرار می گیرد.
براساس یک تحقیق درصورتی که یک چهره ترسناک را در طی سیستول (زمانی که قلب پمپ می کند) ببینیم و پس از آن قضاوت کنیم، این صورت را ترسناک تر از زمانی می بینیم که همان چهره را در حین دیاستول (زمانی که قلب آرام است) می بینیم.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) از مغز که به طور همزمان با نشان دادن یک چهره ترسناک به افراد انجام شده ثابت می کند بخشی از مغز به نام بادامه تحت تأثیر قلبمان قرار می گیرد و قلبمان درکمان از ترس را تغییر می دهد.
بنابراین قلبمان هم می تواند تحت تأثیر آن چه ما می بینیم و آن چه نمی بینیم قرار بگیرد.
به این ترتیب دانشمندان مکانیسم مهمی که براساس آن قلب و مغز با یکدیگر صحبت می کنند را یافته اند. این یافته برای درمان افراد مبتلا به اضطراب، غم پس از حادثه و نیز مراقبه تأثیر گذار خواهد بود.