محمدرضا کریمی
دکتر داروساز
این دارو به صورت کپسول در بازار دارویی ایران موجود است. سولفات روی به عنوان مکمل برای پیشگیری و درمان کمبود روی مصرف می شود. رشد طبیعی و تقسیم سلولی، ترمیم بافتی، بلوغ جنسی و دستگاه تولید مثل، عادت به تاریکی و دید در شب، التیام زخم ها، دفاع ایمنی بدن، ادراک چشایی و احتمالاً بویایی از اعمال فیزیولوژیک وابسته به روی است.
جذب نمک های روی از مجرای گوارش ناچیز است. تقریباً 30-20 درصد از روی موجود در رژیم های غذایی از طریق دوازدهه و ایلئوم جذب می شود. این عنصر به طور کلی در گلبول های قرمز و سفید و همچنین عضلات، استخوان ها، پوست، کلیه ها، کبد، لوزالمعده، شبکیه و پروستات ذخیره می شود.
سولفات روی در درمان آکنه و آرتریت روماتوئید، به تأخیر انداختن شروع زوال عقل در بیمارانی که از نظر ژنتیکی در معرض این خطر هستند و نیز جهت بهبود پاسخ ایمنی در سالخوردگان مصرف می شود.
نکاتی درباره نحوه مصرف این دارو
-روی جذب تتراسایکلین را مختل می کند.
-از مصرف غذاهای کلیسم دار (مانند لبنیات)، فسفر و فیتات با این دارو باید خودداری کرد.
-از عوارض جانبی دارو می توان به تهوع، استفراغ و مشکلات گوارشی اشاره کرد. در صورت بروز اسهال خفیف، بثورات پوستی، استفراغ شدید، از دست رفتن آب بدن و بیقراری، مصرف دارو باید کم شده و تا از بین رفتن علایم دارو قطع شود.
-دارو دست کم یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا (مگر در صورت تحریک گوارشی) مصرف گردد.
-مقدار مصرف توصیه شده روزانه برای پسران و مردان بالغ 15 میلی گرم و برای دختران و زنان بالغ 12 میلی گرم است.
(طی یکی دو سال اخیر مکمل های دارویی محتوی روی مانند zinc plus و غیره وارد بازار دارویی ایران شده است).