مریخ در طول تاریخ بشر از همان ابتدا دیده و شناخته شده است. با مشاهده مریخ از طریق تلسکوپ های روی زمین، ستاره شناسان اولیه کلاه های قطب ها را پیدا کردند که با تغییر فصل ها توسعه می یابند و بعد کوچک می شوند. آنها همچنین طرح های تاریک و روشنی پیدا کردند که شکل و محل قرار گرفتنشان تغییر می کرد.
سرویر گلابل (Global Surveyor)مریخ ترکیبات سطح مریخ را مطالعه کرد. جزء به جزء از سطح آن عکسبرداری کرد و تکاملش را بررسی کرد. این سفینه در سال 1997 به مدار اطراف مریخ رفت. (عکس از ناسا)
بسیاری از ستاره شناسان دیگر هم مشاهده چنین اشکالی را گزارش کردند. در میان این ستاره شناسان یک ستاره شناس آمریکایی به نام "پرسیوال لاول" بود که این اشکال را به کانال ها نسبت داد ولی حدس زد که این شکل ها باید به وسیله ساکنان مریخ ساخته شده باشند! اما ظاهراً این شکل ها مدام تغییر می کرد. گاهی مناطق تاریکی بودند و در موارد دیگر نمی شد هیچ ارتباطی بین این اشکال و کانال ها پیدا کرد.
به هر صورت، تغییر اشکال تاریک و روشن واقعاً اتفاق می افتاد. بعضی از دانشمندان فکر می کردند که این تغییرات ممکن است نتیجه رشد و مرگ گیاهان باشد. مدت ها بعد، دانشمندان به درستی فکر کردند که بادهای مریخ باعث به وجود آمدن این اشکال می شوند. مواد روشن و تاریک به جلو و عقب و سراسر سطح مریخ می وزند.