امپراتوری هخامنشیان

کوروش کبیر پایه گذار امپراطوری پارسی و اولین منشور حقوق بشر بود

ایران از دوران پیش از تاریخ محل سکونت انسان ها بوده و کشفیات جدید می تواند نوری بر تاریخ ایران بیفشاند و مشخص کند که فرهنگ باستانی کشور ما چگونه بوده. یعنی قرن ها پیش از آن که اولین تمدن ها در حوالی بین النهرین سربرآورند.

کوروش کبیر استوانه کوروش را به وجود آورد که به نظر می رسد اولین بیانیه حقوق بشر جهان باشد. او اولین پادشاهی بود که پسوند نامش کلمه” بزرگ” است. وی همچنین اولین شاه ایران است که دقیقاً “شاه ایران” نامیده شد. کوروش در همه مناطقی که بر آن مسلط  شد و به امپراطوری پارس ضمیمه کرد برده داری را ممنوع کرد. عقاید مهم و اساسی کوروش بعداً بر حقوق بشر تأثیرات بزرگی به جا گذاشت. به عنوان مثال قواعد حکومت داری کوروش با گزینش “عشق” به جای “ترس” بنیان قانون اساسی ایالات متحده امریکا را تحت تأثیر قرار داد.

بعد از مرگ کوروش پسرش کمبوجیه برای هفت سال (522- 531 قبل از میلاد) حکومت کرد و کار پدرش را در کشورگشایی ادامه داد و دستاوردهای درخشانی در مصر به دست آورد. با مرگ کمبوجیه نزاع بر سر قدرت درگرفت و کسی که نسبت کوچکی با شاهنشاهی هخامنشی داشت یعنی “داریوش” ادعای پادشاهی کرد (وی در486 -522 قبل از میلاد حکومت کرد). او شاید بزرگ ترین پادشاه جهان باستان باشد.

اولین پایتخت داریوش شوش بود. همچنین وی ساختن تخت جمشید را شروع کرد. داریوش کانالی بین نیل و دریای سرخ ساخت که طلیعه ساخت کانال سوئز کنونی بود. داریوش سیستم جاده ای فراگیر و گسترده ای را به وجود آورد و بهبود بخشید. در طول سلطنت او به اولین جاده سلطنتی اشاره شده. این جاده یک بزرگراه بزرگ بوده است که در کل مسیر شوش تا ساردیس گسترده شده بود و در آن ایستگاه های پستی وجود داشت که پیک ها می توانستند به طور مرتب در آنها توقف کنند.

در زمان داریوش اصلاحات اساسی ای شکل گرفت. سکه به شکل های “دریک” daric (سکه طلا) و “شکل”  shekel (سکه نقره) برای اولین بار به جهان معرفی شد. همچنین زبان پارسی قدیم در سنگ نبشته ها یا کتیبه های سلطنتی ظاهر شد که به صورت نسخه ای از خط  میخی نوشته می شد.