حمیده احمدیان راد
مصری ها در حدود 2500-3000 پیش از میلاد مثل سومری ها که همعصرشان بودند, علاقه و انرژی خیلی زیادی برای ساختن بناهای بزرگ داشتند. اهرام یکی از پرابهت ترین بناهای به یادگار مانده از جهان باستان است و شما امروزه هم می توانید آنها را مشاهده کنید.
اهرام به عنوان مقبره فرعون های مصر ساخته شدند. همه آنها هم در طول عصر پادشاهی کهن مصر ساخته شدند. بنابراین تعدادی از عظیم ترین بناهای بازمانده از مصر باستان همان هایی هستند که زودتر از همه ساخته شدند. اولین فرعون ها مقبره های ساده تری ساختند که در معماری “مصطبه” نامیده می شوند. مصطبه ها ساختمان های چهارگوشی بودند که در داخلشان یک اتاق برای قرار دادن تابوت و مومیایی و چیزهایی بود که برای زندگی بعد از مرگ مرده برداشته می شد.
سپس فرعون های مصر شروع کردند به این که تپه هایی را روی نوک مصطبه هایشان بسازند تا آنها را باشکوه تر کند. ولی شاهزاده های معمولی و اشراف دیگر همچنان در مصطبه ها دفن می شدند. هرم پله ای یکی از اولین مقبره های تجملی جدید است. آیا به نظر شما مقبره بالا شبیه به زیگورات نیست؟
اما خیلی زود مصری ها تصمیم گرفتند تا پله های هرم را پرکنند.
اولین اهرام نوک دار واقعی در گیزا Giza ساخته شد. هرم بزرگ خوفو Khufu (اینجا نشان داده شده) برای تقریباً پنج هزار سال بلندترین ساختمان روی زمین بود تا این که برج ایفل در 1889 ساخته شد.
مردم اغلب حیران می مانند که مصری ها چگونه در آن سال های خیلی دور توانستند چنین ساختمان های عظیمی را بسازند. اما اگر شما تعداد زیادی کارگر ارزان در دسترس داشته باشید, واقعاً ساختن یک هرم سخت نیست. معمولاً, در ابتدا آنها یک سبک مصطبه کوچک روی زمین می ساختند. یک نظریه این است که آنها بعد از این که این مصطبه را می ساختند, چندین تن خاک روی مقبره می ریختند و یک تونل به خارج باقی می گذاشتند. سپس شروع می کردند به گذاشتن سنگ های بسیار عظیم در سراسر بخش خارجی هرم. برای بالا بردن سنگ ها و رساندن آنها به نوک هرم, آنها سراشیبی های بلندی از خاک می ساختند و سپس سنگ ها را به بالای آنها می غلتاندند و در نهایت این سرازیری ها را حذف می کردند.