مقالات مرتبط: میمون ها چگونه جانورانی هستند؟ – گوریل ها چگونه جانورانی هستند؟ – شامپانزه ها چگونه جانورانی هستند؟ – اورانگوتان ها چگونه جانورانی هستند؟ – میمون های درازدست (گیبون ها) چگونه جانورانی هستند؟ – سیامنگ ها چگونه جانورانی هستند؟
اورانگوتان orangutan میمونی لانه درختی با دستان بلند از برونئی و سوماترای اندونزی است. اورانگوتان ها میمون های بزرگی هستند که در جنوب شرق آسیا زندگی می کنند (در جزایر برونئی و سوماترا). این میمون ها اکثراً در درختان زندگی می کنند (آنها درختی هستند) و با استفاده از دستانشان از شاخه ای به شاخه ای می پرند.
کلمه اورانگوتان در زبان مالایی به معنی مرد جنگل است. از زمانی که محیط های زندگی اورانگوتان ها به زور به وسیله انسان غصب شده است، جمعیتشان کاهش یافته است و در معرض انقراض قرار گرفته اند.
ساختمان بدن
اورانگوتان ها گردنی کلف، بدنی بزرگ و دستانی خیلی قوی و بلند دارد. پاهای آنها کوتاه کمانی است و دم ندارند. بزرگی اورانگوتان ها حدود 2.3 برابر اندازه گوریل ها است.
مو
آنها اکثراً از موی قهوه ای-قرمز پوشیده شده اند.
سر
اورانگوتان یک سر بزرگ با منطقه دهانی برجسته دارد. نرهای بزرگسال گونه های بزرگ دارد.
حواس
اورانگوتان ها حواسی خیلی شبیه به ما دارند که شامل شنوایی، بینایی، بویایی، چشایی و لامسه است.
دست ها و پاها
دستان اورانگوتان ها خیلی شبیه به ما است. آنها چهار انگشت بلند به علاوه یک شست مقابل دارند. پاهای آنها چهار ناخن به علاوه یک ناخن بزرگ مقابل دارد. اورانگوتان ها می توانند چیزها را هم با دستان و هم با پاهایشان بقاپند. بزرگ ترین اورانگوتان های نر طول دستشان 2.3 متر است.
تغذیه
اورانگوتان ها همه چیزخوارند اما بیشتر گیاهخوارند (گیاهان بیشتر غذایشان را تشکیل می دهد). آنها میوه (میوه دلخواهشان را)، برگ ها، دانه ها، پوست درختان، گل ها و … را می خورند. همچنین آنها حشرات و جانوران کوچک (مثل پرندگان و پستانداران کوچک) را نیز می خورند.
اورانگوتان ها حتی شاخه های درخت را ترک نمی کنند تا آب بنوشند. آنها آبی را که در سوراخ های بین شاخه ها جمع شده می خورند.
هوش و زبان
اورانگوتان ها خیلی باهوش هستند. آنها معروفند به این که اشیا را با ابزار می گیرند. آنها برگ ها را به عنوان چتر محافظ خود در مقابل باران و خیس شدن مورد استفاده قرار می دهند. آنها همچنین برگ ها را به عنوان فنجان مورد استفاده قرار می دهند تا راحت تر آب بنوشند.
رفتار و عادات اجتماعی
اورانگوتان ها حیواناتی خجالتی و منزوی هستند که در طول روز فعالیت می کنند. آنها به تنهایی در منطقه ای وسیع زندگی می کنند. دلیل آن هم احتمالاً به رفتارهای تغذیه ای آنها برمی گردد. اورانگوتان ها به مناطق وسیعی نیاز دارند تا غذای کافی به دست آورند و اورانگوتان های خیلی زیادی در یک منطقه ممکن است گرسنگی بکشند.
تنها گروه اجتماعی اورانگوتان ها مادر و بچه ای است که شیرش می دهد. آنها حدود هفت سال با هم زندگی می کنند. در موقع جفت گیری اورانگوتان های نر و ماده چند روز با هم می مانند.
خوابیدن
هر شامگاه، اورانگوتان لانه ای در شاخه های درخت می سازد تا در آن بخوابد. این لانه از برگ ها و شاخه ها ساخته شده است. لانه متعلق به مادر و بچه ای است که پرورش می دهد. بعضی وقت ها اورانگوتان یک برگ را به عنوان سقف مورد استفاده قرار می دهد تا از او در مقابل باران محافظت کند. اورانگوتان ها اغلب بعد از ظهر پس از صبحی که صرف به دست آوردن غذا کرده اند چرت می زنند.
اورانگوتان های نر می توانند فریادهای خیلی بلند و طولانی ای از خود خارج کنند که در میان جنگل تا یک کیلومتر منتقل می شود. این فریاد طولانی از یک سری آواها تشکیل شده. این فریادها به اورانگوتان نر کمک می کند تا منطقه اش را حفظ کند، ماده ها را فرابخواند و اورانگوتان های نر مزاحم را براند. ماده ها کیسه ای در گلویشان دارند که به آنها اجازه می دهد این صداهای بلند را بسازند.
حمل و نقل
اورانگوتان ها معمولاً با پریدن از یک شاخه به شاخه دیگر حرکت می کنند. همچنین اورانگوتان ها می توانند با استفاده از پاهایشان راه بروند (اما به ندرت این کار را انجام می دهند). اورانگوتان ها نمی توانند شنا کنند.
طول عمر
اورانگوتان ها حدود 50 سال در اسارت زندگی می کنند. طول عمر آنها در حیات وحش تنها 45-30 سال است (مثل بیشتر جانوران، آنها در اسارت طولانی تر زندگی می کنند).
محیط زندگی
اورانگوتان ها در جنگل های بارانی استوایی زندگی می کنند.