محمدرضا کریمی
پلی ساکارید ها (چند قندی ها) نوعی از کربوهیدرات ها هستند. پلی ساکاریدها شامل نشاسته، گلیکوژن (نشاسته حیوانی) و فیبرهای غذایی هستند.
نشاسته: فراوان ترین و ارزان ترین منبع انرژی برای انسان است. چون در هر کشوری یک ماده غذایی از نشاسته غذای اصلی مردم است. مانند برنج، گندم، جو، ذرت و سیب زمینی. نشاسته در آب سرد نامحلول است اما در آب داغ محلول است. به عبارت دیگر حرارت پخت غذا موجب حلالیت نشاسته و آمادگی برای هضم غذا می شود.
گلیکوژن: پلی ساکارید حیوانی یا انسانی است. گلیکوژن تنها شکل ذخیره انرژی به صورت قند در بدن انسان است. مقدار ذخیره گلیکوژن نیاز به انرژی نصف روز یک انسان را تأمین می کند. گلیکوژن محلول در آب است. در ورزشکاران ذخیره کافی گلیکوژن در ورزش های استقامتی اهمیت زیادی دارد.
سلولز: یکی از فیبرهای غیرمحلول است. سلولز غیر قابل هضم است و همراه با سایر فیبرها در فیزیولوژی دفع دستگاه گوارش با جلوگیری از ابتلای به یبوست نقش مؤثری دارد. امروزه ثابت شده است که دریافت فیبرهای غذایی موجب پیشگیری از ابتلای به سرطان روده بزرگ می شود.
منبع: اصول علم تغذیه، دوره علمی پودمانی- نگارش: دکتر علی کشاورز، استاد و مدیر گروه تغذیه و بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و آزاده نجارزاده، کارشناس ارشد رشته علوم بهداشتی در تغذیه