خط استوا، خطی فرضی است که از کشورهای اکوادور، جمهوری کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو، سائوتومه و پرینسیپ، گابن، اوگاندا، کنیا، سومالی، مالدیو، اندونزی، کیریباتی، کلمبیا و برزیل عبور می کند. اگر چه خط استوا از قلمرو کشور مالدیو نیز می گذرد، اما درواقع از هیچ خشکی ای در این کشور جزیره ای عبور نمی کند. این که آیا خط استوا از خشکی ای در کیریباتی عبور می کند یا نه نیز نامشخص است.
خط استوا در عرض جغرافیایی صفر درجه واقع است. خط استوا به عنوان نقطه مرجع برای تقسیم زمین به دو نیمکره شمالی و نیمکره جنوبی زمین مورد استفاده قرار می گیرد. خط استوا تنها خطی بر روی زمین است که به صورت یک دایره بزرگ در نظر گرفته می شود. تنها در حدود 20 درصد طول خط استوا از خشکی عبور می کند. محیط زمین در قطب ها (از قطبی به قطب دیگر) 24860 مایل (40008 کیلومتر) است اما در خط استوا به دلیل برآمدگی استوایی 24900 مایل (400073 کیلومتر) است.
مکان هایی که در امتداد خط استوا قرار دارند طول روز و شبشان با هم مساوی است و مدت هر یک 12 ساعت است. کشورهای واقع در امتداد خط استوا در سراسر سال آب و هوای نسبتاً ثابتی دارند و به طور کلی به خاطر مقدار تابشی که از خورشید دریافت می کنند در تمام سال گرم و مرطوبند و دوره های گاه به گاهی بارش سنگین یا خشکی نیز دارند.
منبع: http://www.sciencekids.co.nz/sciencefacts/humanbody/digestivesystem.html
مطالب مرتبط: