انسان های عصر حجر خمیردندان و نخ دندان نداشتند اما باکتری های دهان آنها از تنوع بیشتری برخوردار بود و به نظر می رسد که همین تنوع باکتریایی برای آنها مفید بوده است.
این نتیجه از مطالعه بر روی باکتری کلسیفیه موجود بر روی دندان های اسکلت های باستانی بشر به دست آمده است. براساس این گزارش سوابق ژنتیکی نشان می دهد باکتری های دهانی هنگامی که انسان ها کشاورز شدند و سپس روش های جدید تولید مواد غذایی را در دوران انقلاب صنعتی به کار گرفتند تغییر یافت. ظاهراً این تغییرات برای انسان امروزی خوب نبوده است.
به این ترتیب ترکیب باکتری های دهان و دندان به طور قابل توجهی با ورود به عصر کشاورزی و سپس از حدود 150 سال قبل با انقلاب صنعتی تغییر کرده است. با پردازش شکر و آرد در انقلاب صنعتی شاهد آنیم که تنوع باکتری های دهان ما به طور چشمگیری کاهش یافته است و این موضوع زمینه پوسیدگی دندان ها را به وجود آورده و به طورکلی دهان انسان امروزی به طور دایمی درگیر یک حالت بیماری دهانی است.