حمیده احمدیان راد
یک دهه پیش تولیدکنندگان لباس های ورزشی محصولاتشان را با طراحی های پیشرو و خصوصیات هرچه بیشتر وارد بازار کردند. آنها عقیده داشتند که مشتریان، کفش های ورزشی را بر اساس مشخصات فنیشان خریداری می کنند. اما در سال 2004 مدیران خلاق شرکت آدیداس این کار را به چالش طلبیدند. یکی از مدیران این شرکت به نام جیمز کارنز گفت که ممکن است این لباس ها 72 کاربرد داشته باشند، اما این میزان 50 تا بیشتر از آن چیزی است که بیشتر مردم طالب آن هستند یا از آن استفاده می کنند.
با وجود این ایده نه تنها به آدیداس ضربه نخورد بلکه از سال 2004 میزان فروش و قیمت سهام آدیداس به طور ثابت و پابه پای نایک در حال رشد بوده است. نایک یک شرکت آمریکایی است که در زمینه تولید لباس ورزشی در جهان پیشرو است. همچنین آدیداس خیلی جلوتر از رقیب هموطنش پوما قرار دارد. آدیداس و پوما که هر دو در باواریای آلمان پا گرفته اند به وسیله دو برادر پایه گذاری شده اند. یکی از برادران Adi Dassler نام داشت (از همین رو شرکتش نام آدیداس گرفت) و برادر بزرگ تر رودولف داسلر نام داشت که پوما را تأسیس کرد.
روش بازاریابی نایک ارایه چک هایی با مبالغ بالا به ستارگان ورزشی است برای این که آنها محصولاتش را تأیید کنند.
پوما حتی سهم بیشتری از درآمد خود را به بازاریابی اختصاص می دهد و گاهی کار خود را به تولید لباس های غیرورزشی هم گسترش می دهد. با این حال پوما هنوز از رقبای اصلیش یعنی نایک و آدیداس فاصله زیادی دارد.
آدیداس در زمینه بازاریابی رویکرد بی سروصداتری دارد. این شرکت در مقایسه با دو رقیبش میزان کمتری از درآمدش را به بازاریابی اختصاص می دهد. با این که حدود یک سوم از فروش آدیداس مربوط به کالاهای لایف استایل (کالاهایی که ارزش ها و آرزوهای گروه ها و فرهنگ های مختلف را در بازاریابی مدنظر قرار می دهد) است، اما لباس های ورزشی در هسته کاری شرکت باقی مانده است.