مى گوید: “مدتى پیش کار در حرفه اى را شروع کردم که هنوز نمى دانم در آن موفق مى شوم یا نه. این حرفه پشتکار، زمان و زحمت زیادى مى طلبد. همه کسانى که از چند و چون کارم خبر دارند، بارها گفته اند که چنین کارهایى فایده ندارد و اصولاً این همه کار کردن و وقت گذاشتن بیهوده است. اگر هم به نتیجه برسد نتیجه فورى ندارد. وقتى از کار زیاد خسته مى شوم، فکر مى کنم که دیگران درست مى گویند. من هم بهتر است از وضع موجود راضى باشم و هر از گاهى مانند آنها از بى وفایى دنیا و سختى روزگار بنالم و آه بکشم.”
در فرهنگ کشورهاى شرق و جنوب شرق آسیا فرد سختکوش بر فرد باهوش و با استعداد برترى دارد. براى همین وقتى ایرانیان با همرده هاى خود در کشورى مانند ژاپن کار مى کنند، به هوش و استعدادشان مى بالند. مردم این کشورها مى دانند با کار و تلاش زیاد مى توانند به قله هاى موفقیت دست یابند. درحالى که توجه زیاد ما به استعداد و هوش افراد و بى توجهى به اهمیت سخت کوشى موجب شده احساس کنیم بدون کار و تلاش می توانیم به موفقیت و ثروت برسیم.
محمدرضا کریمی کارشناس ارشد کارآفرینى مى گوید:”چینى ها براساس اخلاق کار سخت عقیده دارند که کارکردن، زندگى کردن است. احساس نیاز به موفقیت در میان چینى ها هم موجب شده که آنها از سنین پائین، کودکان را براى رسیدن به موفقیت آموزش دهند و والدینى که در تجارت یا مشاغل مشابه آن فعالیت مى کنند، کودکان در حال رشد را در فعالیت هایى نظیر فروش، شمارش پول، تحویل کالا و … درگیر مى کنند. بنابراین در چین دختران و پسران جوان زیادى را در بازار کار در حال کمک به والدینشان مى بینیم. در چین عادى است که بچه ها اوقات فراغتشان را صرف یادگیرى تجارت کنند. برای این که بدانید خانواده های چینی چگونه کارآفرین می شوند اینجا را کلیک کنید.
در کشور آلمان هم کودکان با شرکت در کلاس هاى مختلف انواع مهارت ها را کسب مى کنند. براى مثال یک دختربچه پنج ساله قادر به پخت شیرینى و حتى بافتن بافتنى است. در خانواده هاى فرانسوى هم کودک از سنین بسیار پائین با مفهوم پول در برابر کار آشنا مى شود. خانواده به او مى آموزد که در برابر کارهاى کوچکى که در خانه براى کمک انجام مى دهد، مى تواند پول دریافت کند. برای این که بدانید خانواده های اروپایی چگونه کارآفرین می شوند اینجا را کلیک کنید.
به این ترتیب هم درکشورهاى غربى و هم در کشورهاى شرق و جنوب شرق آسیا فرهنگ کار وجود دارد. حتى اگر اهداف آنها متفاوت باشد. مطالعه روى دانش آموزان آسیایى و غربى به این نتیجه منتهى شده که دانش آموزان غربى براى برآوردن اهداف فردى خویش تلاش مى کنند و کار را به خوبى انجام مى دهند. اما دانش آموزان آسیایى به این دلیل تلاش مى کنند که مى خواهند انتظارات والدینشان را برآورده کنند.”
وى عقیده دارد که در گذشته خانواده هاى ایرانى هم فرهنگ و تجربیاتى مشابه با کشورهاى غربى داشتند. اما این مؤلفه ها را از دست داده اند. وى مى گوید:”در گذشته در فرهنگ ایرانى اهمیت بسیارى به کار داده مى شد و فقر نیز به عنوان امرى مذموم شناخته مى شد. در نسل هاى پیشین در کشور ما، همان گونه که هم اکنون در جوامع و خانواده هاى غربى مشاهده مى شود، فرزندان و بیشتر فرزندان پسر از سنین کودکى و نوجوانى با مفهوم کار و درآمد آشنا مى شدند. به طورى که حتى در خانواده هاى ثروتمند نیز شاگردى فرزند و یادگیرى کار در حرفه اى مذموم شناخته نمى شد. به این ترتیب فرزندان نسبت به امروز در سنین پائین تر مستقل مى شدند. البته در این زمینه و نقش تحصیل فرزند در افزایش سن استقلال به مطالعات بیشتر نیاز است”.
وى براى تصحیح فرهنگ مغایر با سخت کوشى و کار در کشور ما توصیه مى کند که والدین ایرانى اتکا به خود، استقلال، تصمیم گیرى و سختکوشى را در سنین پائین به فرزندانشان بیاموزند. وى مى گوید:”خانواده ها به جز آموزش کودکان براى اتکا به خود، نقش مهمى هم در آموزش صنعت به آنان دارند. این گونه آموزش هاى زودهنگام بسیار مؤثر است. داستان برخى کارآفرینان موفق بیانگر این مطلب است که آموزش زودهنگام در مهارت هاى فنى و صنعتى بیش از مدرک دانشگاهى براى رسیدن به هدف کارآفرینى مؤثر است”.
مدارس نیز از جمله مراکزى هستند که مى توانند به گسترش فرهنگ کار کمک کنند.
در مدرسه بچه ها می توانند با کار و فرهنگ کار آشنا شوند. مى توان به آنها آموخت که حتى اگر استعداد و هوش زیاد نداشته باشند، با سختکوشى مى توانند به موفقیت برسند. همین طور مى توان به آنها یاد داد که کار یک ارزش است و تمام مشاغلى که در آنها کار فکرى و یدى صورت مى گیرد، محترم است.
سوده احمدیان راد مى گوید:”فرهنگى که خواستار پرورش کارآفرینى است باید مردم را به خاطر دستاوردهایشان و نه به خاطر مقتضیات تولدشان طبقه بندى کند. در فرهنگ هایى که کارآفرینى تشویق مى شود، مانند کشورهاى هنگ کنگ، سنگاپور و فیلیپین، فرد مى تواند براساس فعالیت ها و دستاوردهایش در جامعه ترقى یا افت کند و کسى که با صداقت و سختکوشى ثروتمند شده باشد محترم است. فرهنگ باید کار را به عنوان یک وظیفه ببیند و کار مؤثر و صادقانه را ارج نهد”. برای این که بدانید چه فرهنگی کارآفرین به وجود می آورد اینجا را کلیک کنید.
روحیه خوشبینى هم مى تواند بر هر مشکلى غلبه کند. چنان که آمریکایى ها عقیده دارند فردا مى تواند بهتر از امروز باشد و براى ساختن آینده بهتر باید هر کارى که از دستشان برمى آید انجام دهند.