با وجود پیشرفت هایی که در زمینه درک علل، سیر بیماری و درمان آن صورت گرفته، اسکیزوفرنی همچنان افراد حرفه ای در زمینه سلامت و عامه مردم را گیج می کند. یک فرد عادی سرطان را بیشتر از رفتارها و ایده های عجیب و غریب و یا توهمات فرد مبتلا به اسکیزوفرنی می فهمد.
مانند بسیاری از اختلالات روانی، درباره علل ایجاد کننده اسکیزوفرنی هم درک چندانی وجود ندارد. دوستان و خانواده فرد بیمار زمانی که بیماری او تشخیص داده می شود معمولاً شوکه می شوند، می ترسند و یا عصبانی می شوند. مردم اغلب تصور می کنند فرد مبتلا به اسکیزوفرنی خشن تر و یا خارج از کنترل تر از کسی است که دچار نوع دیگری از بیماری های جدی روانی است. اما این نوع از تعصبات و برداشت های نادرست را می توان به آسانی اصلاح کرد.
اگر اسکیزوفرنی بهتر فهمیده شود، این بیماری به عنوان اختلالی که مبتلایان به آن نیاز به درک دارند بهتر فهمیده می شود. رفع ابهام از بیماری، همراه با بینش هایی که اخیراً در زمینه علوم اعصاب و روان به وجود آمده، امید تازه ای را در زمینه یافتن درمان های مؤثر برای بیماری به وجود آورده.
اختلال اسکیزوفرنی خودش را با طیف گسترده ای از رفتارهای غیر معمول نشان می دهد. این رفتارهای غیر معمول باعث ایجاد اختلالات عمیق در زندگی بیماران مبتلا و نیز در زندگی مردم اطرافشان می شود. حملات اسکیزوفرنی بدون توجه به جنسیت، نژاد، طبقه و فرهنگ اجتماعی در افراد رخ می دهد.
به گفته دکتر هاشمی وزیر بهداشت «دو درصد مردم جامعه زمینه ابتلا به اسکیزوفرنی را دارند.»