ما روزانه چیزهایی را تجربه می کنیم که با هم بسیار متفاوتند و طبیعی است که آن چه را که دوست داریم یا ارزشمندتر می دانیم بعداً بهتر می توانیم به یاد آوریم.
به این ترتیب برخی از خاطرات در تمام عمر هم به یادمان می مانند درحالی که بقیه به سرعت فراموش می شوند. دلیل این وضعیت آن است که خاطره ها در طول مدت خواب برایمان تکرار می شوند و همین آنها را تثبیت می کند و بر آن چه بعدها به یاد می آوریم اثر می گذارد.
وقتی خاطره ای برایمان ارزش بالایی داشته باشد (به عنوان مثال با مبلغ کلانی پول در ارتباط باشد)، بیشتر احتمال دارد که درطول مدت خواب تکرار و سپس تثبیت شود و بعداً هم به یاد آورده شود.
روشی هم برای فعال سازی مجدد خاطرات با ارزش پایین پیدا شده است به طوری که آنها هم بعدها به یاد آورده شوند. دانشمندان می گویند تولید صداهایی نظیر سوت یک کتری درحال جوش در طول مدتی که فرد خواب است او را به یاد خاطرات کم ارزش تر می اندازد. بنابراین می توانیم با این قبیل صداها افراد را تحریک کنیم تا خاطرات کم ارزش تر را بهتر ذخیره کنند.