افزایش تولید مواد پلاستیکی و دفع نامناسب آنها، انبوهی از این مواد را در اقیانوس ها و دریاها شناور کرده است. این درحالی است که بخش عمده ای از آلاینده های پلاستیکی موجود در بدنه های بزرگ آبی جهان به خاطر ریز بودن مورد توجه قرار نمی گیرند.
به عنوان مثال بیشتر نمونه های جمع آوری شده از دریاچه ایری در آمریکا میکروسکوپی هستند. از نمونه های جمع آوری شده از این دریاچه 85 درصد آنها کوچک تر از دو دهم اینج (تقریباً 0.51 سانتی متر) هستند و بین 1500 و 1.7 میلیون ذره پلاستیکی در هر مایل مربع از این دریاچه یافت می شود.
ماهی ها و پرندگان هم مواد و ذرات پلاستیکی را می بلعند. محققان با تجزیه و تحلیل معده ماهی ها متوجه شده اند که آنها ذرات پلاستیکی را با غذا اشتباه گرفته و می خورند. این در حالی است که این ذرات می توانند برای مصرف کنندگان ماهی ها از جمله انسان ها خطرناک باشند. زباله های پلاستیکی برای دریاچه های بزرگ واقع در نیواورلئان آمریکا هم به مشکلی تبدیل شده است.
آلاینده های پلاستیکی اقیانوس ها، دریاها و دریاچه ها از کیسه های پلاستیکی تا بطری و سطل زباله و وسایل ماهی گیری تا محصولاتی نظیر پاک کننده های صورت و یا الیاف مصنوعی که از لباس های پلاستیکی وارد ماشین لباس شویی می شوند را شامل می شود.
پلاستیک ها درحال حاضر عامل 80 تا 90 درصد آلودگی های اقیانوس ها هستند. هنوز مشخص نیست که آیا مواد سمی در مقادیر مضر وارد زنجیره غذایی شده است یا نه.