در سراسر آسیا، ابتدای عصر آهن زمان به وجود آمدن افکار مذهبی جدید بود. حدود 1000 پیش از میلاد، دین زرتشتی از آسیای غربی (در ایران) به پا خواست. در همان زمان، یهودیت شروع شد. در هند، در 1000 پیش از میلاد قلمرو ودایی (وابسته به کتاب مقدس هندوان) در سراسر هند شمالی گسترش یافت و با آنها خدایان جدیدی به وجود آمدند. این زمان عصر رامایانا است. در 500 پیش از میلاد، گوتاما بودا باز هم در هند مذهب بودا را آورد و در چین هم کونفوسیوس و لائوتسه ایده های مذهبی و اخلاقی جدیدی را آموزش می دادند.
عصر آهن همچنین شروع دوره بسیاری از پادشاهی های کوچک و دولت شهرها بود. در چین، سلسله چو بر پادشاهان کوچک بسیار زیادی حاکمیت سستی داشتند. هند هم به بسیاری از پادشاهی های کوچک تقسیم شده بود. در آسیای غربی هم پادشاهی های کوچکی مثل لیدیه و فینیقیه وجود داشتند. در اروپا و آفریقای شمالی، یونانی ها و کارتاژها در دولت شهرها زندگی می کردند و به به صورت اتحاد سستی درآمده بودند. مصر هم بین دولت های کوچکی تقسیم شده بود.
اما از حدود 800 پیش از میلاد، امپراتوری ها دوباره شروع به شکل گیری کردند. اول آشوری ها بخشی از آسیای غربی را متحد کردند و سپس یک امپراتوری بابلی بنا گذاشته شد. مردم ودایی نیز هند شمالی را متحد کردند. در 539 پیش از میلاد کوروش کبیر همه آسیای غربی را به صورت امپراتوری پارس (هخامنشیان) متحد کرد.
در آمریکای جنوبی، اولمک ها رو به زوال و انحطاط رفتند و به تدریج مایاها جایگزین آنها شدند. در آمریکای شمالی در 1000 پیش از میلاد شروع دوره وودلندز Woodland period بود.