همه والدین می کوشند موازنه درست و بجایی بین تشویق و نظم و انضباط در فرزندانشان برقرار کنند. امی چو استاد حقوق دانشگاه ییل آمریکا کتابی منتشر کرده و در این کتاب می گوید مادران چینی که او آنها را مادرببر می خواند از مادران غربی بهترند. (برای آشنایی با نظرات او درباره شیوه فرزندداری مادران چینی به مطلب ویژگی های رفتاری والدین چینی مراجعه کنید.)
چو در این کتاب فرزندداری موفق را مستلزم کنترل هرچه بیشتر بر جنبه های زندگی یک کودک معرفی می کند، از منع بازی گرفته تا جیغ کشیدن بر سرکودک به خاطر این که نمره عالی نگرفته است.
برایان کی باربر روانشناس و استاد دانشگاه تنسی این نظر را رد می کند و می گوید که هیچ فرهنگی از جمله چین هم این نوع دخالت را مناسب نمی داند.
باربر و همکارانش برای کسب اطلاعات بیشتر درباره تفاوت های مربوط به کنترل روانی در سراسر جهان تحقیقی انجام دادند. برای این کار آنها با 120 نوجوان از پنج فرهنگ مختلف از جمله در کاستاریکا، تایلند و آفریقای جنوبی مصاحبه کردند و سپس 2100 مورد دیگر را هم بررسی کردند. یافته های آنها نشان داد برخی از رفتارهایی که در کتاب چو توصیف شده، مانند توهین به بچه ها (او یک بار دخترش را آشغال نامید)، بی اعتبار کردن احساسات آنها و تجاوز به حریم خصوصی شان با افسردگی و رفتار ضد اجتماعی در آنها همبستگی دارد. این یافته با نتایج تحقیقاتی که در گذشته در همین رابطه انجام شده منطبق است.
باربر خانواده های «مستبد» را از خانوارهای «مقتدر» متمایز می کند. در خانواده های مستبد اجبار بیش از حد وجود دارد درحالی که در خانواده های مقتدر سخت گیری با ملایمت همراه است و خودمختاری کودک تشویق می شود. مطالعه ای که پیش از این از سوی لورنس اشتاینبرگ از دانشگاه تمپل و همکارانش بر روی 20000 دانش آموز دبیرستانی انجام شده بود نشان داد کودکانی که در خانواده های مقتدر بزرگ می شوند معمولاً از نظر روانی سالم ترند.
در حالی که میزان اضطراب و افسردگی در بچه هایی که در خانواده های مستبد رشد می کنند بالا است. نکته قابل توجه این که بود که بچه هایی که در هر دو خانواده پرورش یافته اند رتبه های خوبی به دست می آورند. بنابراین «مادر ببر» بودن برای عالی بودن شرط لازم نیست. مادرببر عنوانی است که چو به مادران چینی داده است.
امی چو مقاله بحث برانگیزی هم در نشریه وال استریت ژورنال منتشر کرده. او در این مقاله از روش های سختگیرانه والدین "چینی" خیلی بیشتر از روش های سهل گیرانه والدین "آمریکایی" حمایت می کند. منتها کارشناسان اشکال اصلی در استدلال چو را این می دانند که "مادران چینی" -و به طورکلی والدین مستبد و سلطه گر صرف نظر از قومیت آنها- ممکن است در کوتاه مدت باعث شوند کودکانشان به مدارج بالا دست یابند، اما در دراز مدت روش های استبدادی آنها جلوی رشد موفقیت را در آنها می گیرد.