محمدرضا کریمی
در اولین دوره نوجوانی، نوعی عدالت مقایسه ای در بیشتر نوجوانان دیده می شود. به این ترتیب که نوجوانان در بحث و گفت و گو با والدینشان، رفتار بهتر والدین دوستانشان را مثال می زنند و از والدینشان انتظار دارند که رفتار عادلانه ای با آنان داشته باشند و در مقایسه با خواهر و برادر خود نیز با آنان رفتار بهتری شود و این مساوی است با شکل گیری مفاهیم عدالت و رفتار درست در ذهن نوجوان.