محمدرضا کریمی
مطالعات نشان می دهد تفاوت زیادی بین دویدن کسانی که با پای برهنه می دوند با کسانی که با کفش می دوند وجود دارد. همچنین دویدن با پاهای برهنه ممکن است مزیت هایی نسبت به دویدن با کفش داشته باشد. اگر چه تحقیقات بیشتری نیاز است تا مشخص شود که آیا دویدن با پاهای برهنه احتمال آسیب دیدگی دونده را هم کاهش می دهد یا نه.
موقعی که در هنگام دویدن پاهای برهنه با زمین اصابت می کنند، دم ملایم تر و حرکت دویدن نرم تر است.
نباید دویدن با پاهای برهنه را کاری عجیب و غریب قلمداد کرد. چراکه این امر از نظر تکاملی چیز عجیب و غریبی نیست. در واقع ما چنان تکامل پیدا کرده ایم که با پای برهنه بدویم.
مطالعاتی که پیش از این انجام شده بود نشان داده بود که هنگامی که یک نفر با پاهای برهنه می دود، ابتدا جلو یا میان پاهایش را روی زمین می گذارد و در ادامه حرکت پاشنه پاهایش را روی زمین می گذارد.
در طول این فرایند وزن بدن ابتدا روی جلوی پا می افتد و سپس به سوی پاشنه حرکت می کند. به این ترتیب دوندگان پابرهنه کنیایی هم روی جلوی پاهایشان فرود می آیند.
این در حالی است که موقعی که یک نفر با کفش می دود، تمایل دارد به نحوی بدود که ابتدا پاشنه هایش با زمین اصابت کند. وقتی هم که پاشنه پا با زمین برخورد می کند اصابت آن خیلی محکم تر و قوی تر از وقتی است که فرد با جلوی پا روی زمین فرود می آید.
دلیل این که دوندگانی که از ابتدا با کفش دویده اند تمایل دارند که روی کف پاهایشان فرود بیایند این است که در دهه 1970، کمپانی های سازنده کفش شروع به ساخت و فروش کفش های ورزشی ای کردند که در کفشان بالشک هایی داشتند. این بالشک ها وزن بدن را در کل پا توزیع می کرد و همین ممکن است نحوه دویدن افراد را تحت تأثیر قرار داده باشد.
از هنگامی که دوندگان شروع به پوشیدن این کفش ها کردند، هنگام دو روی پاشنه هایشان فرود آمدند و احساس کردند همین طوری هم راحتند.
پای دونده با چه میزان نیرویی با زمین اصابت می کند؟ برخورد قسمت عقبی پای دونده با زمین مثل این است که کسی با حدود 1.5 تا سه برابر وزن بدن دونده به پای او ضربه بزند. چنین ضربه ای اگر فرد کفش نداشته باشد به پای او صدمه می زند. در حالی که فرود آمدن با جلوی پا مثل این است که کسی به پای شما ضربه ای نمی زند.
البته هنوز نمی توان گفت که دویدن با پای برهنه کمتر آسیب می رساند یا مضر هست یا نیست. به عبارت دیگر هنوز برای این که کفش های ورزشیتان را کنار بگذارد زود است.
منبع: http://www.sciencenewsforkids.org/articles/20100217/Note2.asp