محمدرضا کریمی
یک پایگاه داده های آنلاین در آمریکا وعده داده که می تواند شماری از 100 هزار فرد گمشده این کشور را پیدا کند و به خانواده های ناامید از یافتن عزیزانشان درباره سرنوشت آنها پاسخ دهد. البته مهم ترین شرط دستیابی به این هدف این اعلام شده که همه دفاتر مجری قانون در سراسر این کشور به این پایگاه آنلاین بپیوندند و متقاعد شوند که باید منابع اطلاعاتی خود را هرچند محدود در سیستم ارایه دهند.
Namus سیستمی مربوط به افراد مجهول الهویه و گمشده است که خانواده های افراد گمشده، کارآگاهان، نیروهای پلیس و حتی افراد علاقه مند می توانند از آن استفاده کنند. هرکسی می تواند اطلاعاتی که درباره افراد گمشده دارد، شامل توصیفات، عکس ها، اثر انگشت، سوابق دندانپزشکی و دی ان ای را وارد این سیستم کند. پزشکی قانونی هم می تواند اطلاعاتش درباره افراد مجهول الهویه را وارد سیستم کند. به این ترتیب همه از این امکان برخوردار می شوند که این پایگاه داده ها را برای پیدا کردن اطلاعات و تکمیل تحقیقات درباره افراد گمشده جست و جو کنند.
نم یواس راه سریعی برای جست و جوی افراد گمشده میان 40 هزار جسد مجهول الهویه ای هم است که همه از پیدا کردن هویت آنها ناامید شده اند. پیش از این که «نم یواس» به وجود آید، خانواده ها و بازرسان پلیس باید چرخه ای را با روندی کند طی می کردند تا به سرنخ هایی درباره فرد گم شده دست پیدا کنند. این چرخه از پیچ و خم های دولت فدرال گرفته تا پزشکی قانونی و داده های شخصی افراد و مراکز غیرانتفاعی را شامل می شد. نکته ای هم که در این میان وجود داشت این بود که این اطلاعات نه همیشه جنبه عمومی داشت و در اختیار آنها قرار می گرفت و نه مراکز مختلف اطلاعات را به نحو مناسبی با یکدیگر به اشتراک می گذاشتند.
نم یواس از گروه ضربت وزارت دادگستری آمریکا که در زمینه حل موارد چالش برانگیز در رابطه با افراد گمشده فعالیت می کند به وجود آمد و رشد کرد. دلایل به وجود آمدن این پایگاه این است که به کارشناسان و افرادی که با اطلاعاتشان می توانند به حل پرونده ها کمک کنند امکان دسترسی بهتر به اطلاعات داده شود.
حالا لایحه ای تصویب شده که بر مبنای آن برای کمک به پوشش هزینه های ورود داده ها به سیستم به وسیله پلیس و مراکز پزشکی مربوطه و آموزش مردم برای استفاده از این پایگاه داده ها سالانه ده میلیون دلار اختصاص یابد. همچنین 4.2 میلیون دلار هم در سال برای کارهای اجرایی سیستم و اطمینان از تأمین دایمی مالی آن اختصاص یافته است.
لایحه همچنین لینک شدن به پایگاه داده های جرم و جنایت اف بی آی که حالا تنها در دسترس مجریان قانون است را پیش بینی کرده است. البته از آن جایی که در این بخش اطلاعات حساسی درباره موضوعات در حال تحقیق و نیز داده های محرمانه ای وجود دارد، گفته می شود که اطلاعاتش باید با دقت بیشتری وارد سیستم شود.
این پایگاه داده ها تاکنون موفقیت های زیادی داشته است. یک نمونه که روند کار نم یواس را نشان می دهد مربوط به کارآگاهی به نام جیم شیلدز از یک اداره پلیس محلی است. این کارآگاه به صورت داوطلبانه به نم یواس پیوست و داده های ورودی خودش درباره چند فرد گمشده را به نم یواس داد.
در میان آنها لوییس فرناندز بود که خانواده اش یک سال پس از ناپدید شدنش گم شدن او را گزارش کردند. شیلدز اطلاعات زیادی درباره او که مدتی را در زندان گذرانده بود نداشت. جز جنس، نژاد، قد، وزن، سن و برخی اطلاعات مربوط به خال کوبی.
اما همین کافی بود. درست یک هفته بعد شباهت هایی از بقایای فرد مجهول الهویه ای که جسدش در مزرعه ای پیدا شده بود با این ویژگی ها گزارش شد. سپس یک آزمایشگاه به شیلدز اطلاع داد که می تواند به خانواده فرناندز خبر دهد جسد متعلق به گمشده آنها است.