محمدرضا کریمی
در حال حاضر سه مشکل عمده پیش روی بشر وجود دارد. این مشکلات عبارتند از موضوع کمبود غذا، تأمین انرژی و تخریب محیط زیست و هر سه اینها به گیاهان مربوطند.
همه غذای ما یا به طور مستقیم از گیاهان یا به شکل غیرمستقیم از طریق جانورانی که از گیاهان تغذیه می کنند تأمین می شود. گیاهان یک منبع تولید انرژی هم به شمار می روند. همچنین آنها به میزان زیادی در تغییرات آب و هوایی نقش دارند و عامل عمده نگرانی های زیست محیطی نظیر گسترش زراعت و به دنبال آن تخریب زیستگاه ها و آلودگی آبراه ها هستند.
درحالی که جمعیت جهان از شش میلیارد نفر فراتر رفته و با وجود تقریباً یک میلیارد گرسنه، امنیت غذایی به یک موضوع کلیدی هم در کشورهای توسعه یافته و هم درحال توسعه تبدیل شده است. این در حالی است که سوء رفتار انسان نه تنها به گرم شدن زمین منجر شده بلکه به رشد وقوع بلایای طبیعی آب و هوایی انجامیده که کشاورزی را تهدید می کند. از طرفی بخش صنعت و کشاورزی منشأ آلودگی های گسترده زیست محیطی است و همین سبب شده مناطق وسیعی از زمین برای کشت محصولات موجود بلااستفاده و آب ها نیز آلوده گردند.
در همین حال با کاهش منابع انرژی فسیلی تقاضا برای سوخت های زیستی نیز افزایش می یابد و همین امر تقاضاهای فزاینده ای را برای بخش کشاورزی ایجاد می کند.
در این شرایط استفاده از علوم گیاهی برای حل چالش های عمده پیش روی انسان در قرن 21 کلیدی است. درنتیجه توسعه فناوری های جدید هم در این حوزه الزامی است. با توسعه فناوری های جدید، زیست شناسی گیاهی به گونه ای تغییر می کند تا با استفاده از آن بتوان به نیازهای بشر پاسخ گفت. با توسعه علوم گیاهی نسل جدیدی از گیاهان و روش ها به وجود می آید تا بهره وری در زراعت و میزان تحمل بخش کشاورزی در برابر فشارها به حداکثر برسد. همچنین می توان کشت گیاهان زراعی را به شکل پیش بینی پذیر اداره کرد.
درنهایت محققان این قابلیت را در زیست شناسی گیاهی می بینند که چندین راه حل را برای دلهره آورترین مشکلات بشر در قرن 21 یعنی کمبود فزاینده غذا، کاهش ذخایر نفت و کاهش میزان آب شیرین ارایه کند.