دوره باروک در پایان قرن 16 میلادی در رم شروع شد. در این زمان کلیسای کاتولیک خیلی به گسترش عقایدش توجه پیدا کرده بود. دلیلش هم این بود که پروتستان ها به سختی برای گسترش عقایدشان کار می کردند. کلیسای کاتولیک به این برداشت رسیده بود که برای رسیدن به هدفش هنر وسیله مهمی است. چراکه حتی مردمی که نمی توانستند بخوانند (که بیشتر مردم آن زمان چنین بودند) می توانستند تصاویر را بفهمند. کلیسا می خواست تعداد زیادی نقاشی با مناظری از کتاب مقدس کشیده شود که مردم طبقه متوسط بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
شما ممکن است نقاشان سبک رنسانس را به خاطر بیاورید که تعداد زیادی پرتره و نقاشی های مذهبی می کشیدند. نقاشان باروک همان کار را انجام می دادند. هنرمندان سبک باروک مثل ریبرا Ribera برای این که مناظر کتاب مقدس را هرچه بیشتر شبیه به انسان ها بکشند، انسان های واقعی را به عنوان مدل نقاشی های مذهبیشان انتخاب می کردند.
اثری از ریبرا
هنرمندان سبک باروک می خواستند زندگی را همان گونه که واقعاً بود نشان دهند. به عنوان مثال می توان به نقاشی زن پیری که تخم مرغ ها را می پزد اثر ولازکوئز Velazquez اشاره کرد.
نقاشی زنی که تخم مرغ ها را می پزد
در نهایت نقاشان سبک باروک اغلب مناظری را می کشیدند که به صورت نوری درخشان در زمینه های تاریک قرار داشت.