محمدرضا کریمی
یخ های دایمی قطب شمال در حال آب شدن هستند و دریاچه هایی ایجاد می کنند که گاز متان بیرون می دهند. گاز متان گاز گلخانه ای قوی ای است که گرما را به دام می اندازد و می تواند به گرم شدن زمین سرعت بیشتری ببخشد.
تهدید آب شدن یخ های دایمی قطب شمال چه قدر جدی است؟ چه کاری می توان برای جلوگیری از این روند انجام داد؟
چنان که گفته شد متان یک گاز گلخانه ای بسیار قوی است. این گاز از نظر مولکولی می تواند 25 برابر دی اکسید کربن انرژی گرمایی به دام بیندازد. خطر این جا است که گاز (سفید) متان که در نتیجه آب شدن یخ های دایمی، از کف دریاچه های قطب شمال بالا می آید، خودش به یخی تبدیل می شود که سراسر سطح دریاچه ها را تشکیل می دهد. همچنین آب شدن یخ های دایمی قطب شمال موجب می شود که حباب های متان که در زیر دریاچه های بی شمار این منطقه وجود دارند آزاد شده و هوای زمین را بیش از پیش به سوی گرم شدن پیش ببرند.
بر اساس برخی برآوردها، آب شدن یخ های دایمی این منطقه تا سال 2100 می تواند میزان خروج گازهای گلخانه ای قوی ای مانند متان را 20 تا 40 درصد بیش از آن چه که تاکنون به وسیله طبیعت و همه منابع انسانی تولید شده افزایش دهد.
تنها راه واقع گرایانه برای کند کردن روند آب شدن یخ های دایمی هم جلوگیری از گرم شدن هوای کره زمین در شرایط کنونی با به عبارتی کاهش تولید دی اکسید کربن است.
به هر حال اگر یخ های دایمی به خاطر گرم شدن سراسر کره زمین سریع تر آب شوند، سیاره زمین هم خیلی سریع تر از آن چه که بیشتر مدل ها پیش بینی می کردند گرم می شود.
منبع: http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=the-peril-below-the-ice