انسان ها حدود 25 درصد بیشتر از آن چه که سیاره مان می تواند جایگزین کند از منابع طبیعی استفاده می کنند. ما در زمینه محیط زیست از حد خارج شده ایم که عواقب بسیار جدی هم برای خودمان و هم برای طبیعت به دنبال دارد مگر اینکه در روش زندگیمان تجدیدنظر کنیم.
با این که توسعه فناوری ها به انسان کمک کرده چیزها را مؤثرتر و با بهره وری بیشتر تولید کند، اما منافع حاصل از پیشرفت فناوری ها به خاطر مصرف بیشتر در اقتصادهای ثروتمند غربی و طبقه متوسط در حال رشد کشورهای در حال توسعه خنثی شده.
حدود 70 ٪ اثر منفی بشر بر جهان از انتشار کربن ناشی می شود. فشارهای دیگری که به محیط زیست وارد می آید به خاطر تولید محصولات کشاورزی، گوشت، ماهی و چوب و نیز استفاده از آب شیرینی است که ما از رودخانه ها و دریاچه ها می گیریم.
غذا
یک چهارم جمعیت جهان غذای کافی نمی خورند. اگر می خواهیم در آینده سیاره ای داشته باشیم که در آن مردم و طبیعت با هم به رشد و رونق می رسند، لازم است در نوع غذایی که می خوریم و این که در کجا و چگونه غذایمان را تولید می کنیم تجدید نظر کنیم.
مسکن
خانه ها در حال حاضر تأثیر بسیار زیادی بر محیط زیست دارند. نوآوری های تکنولوژیکی این فرصت را فراهم می کند تا خانه های جدید با تولید کربن به میزان صفر ساخته شوند -به این معنی که از انرژی ای که در خانه ها مورد استفاده قرار می گیرد هیچ کربنی منتشر نمی شود.
حمل و نقل
می توان راه حل هایی برای جابجایی در سیاره یافت که نیاز به سفر را کاهش می دهد و همچنین می توان روش های دیگری را برای سفر تشویق کرد.
امور مالی
امور مالی در خدمت بخش های مختلف اقتصادی است. بخش هایی که از طریق تولید انرژی، ماهیگیری، کشاورزی و …اثرات عمده ای بر محیط زیست به جا می گذارند. لازم است اطمینان حاصل کنیم پول فقط در حوزه هایی سرمایه گذاری می شود که از کره زمین حفاظت می کند و ما را به سمت یک آینده کم کربن تر پیش می برد.
اقتصاد
تنها در صورتی می توانیم تغییرات مورد نیاز را ایجاد کنیم که مدیریت کلی اقتصاد از آن حمایت کند.
منبع: http://www.wwf.org.uk/what_we_do/changing_the_way_we_live/