محمدرضا کریمی
ویتامین B12 در مواد غذایی حیوانی وجود دارد. مقدار این ویتامین در مواد غذایی کم است و با واحد میکروگرم اندازه گیری می شود. ویتامین B12در تشکیل DNA، تبدیل یک اسید آمینه به اسید آمینه دیگر و تکامل سیستم عصبی نقش دارد.
تقسیم و بلوغ گلبول های قرمز نیز مربوط به نقش این ویتامین در تشکیل DNA است که سبب می شود آن را از ویتامین های خونساز بدانیم. بزرگسالان حتی اگر به طور کامل از خوردن غذاهای حیوانی امتناع کنند سه تا پنج سال ذخیره ویتامین B12 خواهند داشت. اما این حالت در مورد کودکان صدق نمی کند. بنابراین کودکان بیشتر در خطر کمبود قرار دارند.
میزان توصیه شده غذایی این ویتامین دو میکروگرم در روز است. فقط مواد غذایی حیوانی منبع این ویتامین هستند. در رژیم گیاهخواری مطلق، میکروارگانیسم های موجود در گیاهان و حبوبات منبع ویتامین B12 هستند. ویتامین B12 در ساختمان و تکامل گلبول های قرمز خون نقش دارد و کمبود آن در رژیم گیاه خواری که باعث کم خونی پرنیشز می شود.
نشانه های کمبود این ویتامین، رنگ پریدگی، جراحت دهان، بی اشتهایی، نفس تنگی، کاهش وزن و طولانی شدن زمان انعقاد، تخریب اعصاب محیطی و افسردگی است.
منبع: اصول علم تغذیه، نگارش دکتر علی کشاورز با همکاری آزاده نجارزاده، دانشگاه جامع علی کاربردی