اثر اسیدی شدن دریاها بر موجودات زنده

اقیانوس
 محمدرضا کریمی
 
اقیانوسما انسان‌ها دی‌اکسید کربن تولید می‌کنیم و اغلب به اثرات رفتار خود بر سایر موجودات زنده فکر نمی‌کنیم. در حالی که دی‌اکسید کربن تولید شده به وسیله ما نه تنها حیات موجودات زنده روی خشکی، بلکه زندگی موجودات زنده دریایی را نیز با مخاطره مواجه کرده است.

امروزه محققان می‌دانند که از زمان شروع صنعتی شدن جهان، درست در یک قرن پیش، میزان PH آب سطح دریاها، به میزان یک دهم کاهش یافته است. این واقعه اسیدی شدن دریاها نامیده می‌شود. دانشمندان می‌گویند که استفاده انسان‌ها از سوخت‌های فسیلی و جذب دی‌اکسید کربن از جو به وسیله دریاها، به اسیدی شدن دریاهای جهان انجامیده و عملکرد آنها را به عنوان محافظ سیستم حیات کره زمین مختل کرده است.

هرچه دی‌اکسید کربن بیشتری در آب دریا حل شود، آن را بیشتر اسیدی می‌کند. مدتی پیش دانشمندان با بررسی بخشی از دریا که اسیدی شده با کاهش شمار گونه‌های دریایی و پدیده متلاشی شدن حلزون‌ها با پوسته‌هایشان در این منطقه مواجه شدند.

آنها حدس زدند که به خاطر افزایش سطح دی‌اکسید کربن در جو، احتمالاً این قبیل تأثیرات بر جانداران آبزی سراسر جهان دیده می‌شود. چراکه مقداری از دی‌اکسید کربن اضافی جو وارد همه اقیانوس‌ها می‌شود و در سراسر جهان آب‌ها را اسیدی می‌کند.

رئیس گروه مطالعاتی که در این زمینه تحقیق کرد گفت که هم‌اکنون غلظت دی‌اکسید کربن جو به قدری بالا است که حتی کاهش شدید در میزان تولید گاز دی‌اکسید کربن هم جلوی اسیدی تر شدن دریاها را نمی‌گیرد. آنچه که مشخص است این است که وضعیت زنجیره غذایی دریایی رو به تغییر است و تنوع زیستی در دریاها در حال کاهش است. این تغییرات حتمی است چون که اسیدی شدن دریاها حتمی است. ما این روند را آغاز کرده ایم و نمی‌توانیم متوقفش کنیم.

مدتی پیش دانشمندان گزارش دادند که سطح دی‌اکسید کربن سواحل غربی امریکا به حدی بالا است که زندگی موجودات دریایی در حال از بین رفتن است.

همچنین دانشمندان می‌گویند که آب کف دریا به طور طبیعی نسبت به مناطق کم عمق‌تر دریا دی‌اکسید کربن بیشتری دارد.

آنها می گویند که تنها دلیل برای این که اقیانوس‌ها اسیدی‌تر می‌شوند دی‌اکسید کربنی است که ما با سوزاندن سوخت‌های فسیلی تولید می‌کنیم.

گروهی تحقیقاتی که در زمینه تغییرات آب و هوایی فعالیت می‌کند پیش‌بینی می‌کند که اگر جلوی روند تولید دی‌اکسید کربن گرفته نشود، احتمالاً تا سال 2100، ‌PH اقیانوس‌ها به حدود 7.8 سقوط می‌کند.

به نظر آنها ما این الگو را می‌توانیم در همه نقاط جهان مشاهده کنیم. با این روند گونه‌هایی مثل صدف‌های دوکفه‌ای و نرم تنان شکم پا و شاخه‌هایی از جانوران با سقوط میزان PH از میان می‌روند.

گروهی تحقیقاتی که در زمینه تغییرات آب و هوایی فعالیت می‌کند نیز احتمال می‌دهد که در برخی از مناطق بویژه اقیانوس منجمد شمالی، ممکن است که در غلظت‌های پائین‌تر دی‌اکسید کربن هم این اثرات مشاهده شود.

امتیاز به مطلب

Leave a Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

To top