حمیده احمدیان راد
شاید همیشه به این موضوع توجه نکرده باشید که وقتی در نور خورشیدید، سایه تان نزدیکتان است. سایه تان ممکن است روبرویتان باشد یا پشت سرتان یا ممکن است کنارتان باشد. سایه تان هرجا که باشد شبیه شما است و مثل شما حرکت می کند.
دو شرط لازم است تا یک سایه ساخته شود. اول نور است. دوم چیزی است که جلوی نور را سد می کند. این دو با هم ناحیه ای را درست می کنند که تاریک تر از اطرافش است. این منطقه سایه نامیده می شود.
سایه افراد موقعی تشکیل می شود که آنها جلوی نوری که از خورشید می آید را سد کنند. به این فکر کنید که موقعی که خورشید پشت سر شما قرار می گیرد چه اتفاقی می افتد. اتفاقی که می افتد این است که بدنتان جلوی مقداری از نور خورشید را سد می کند و باعث می شود که یک سایه جلویتان تشکیل شود. سایه شکل بدن شما را به خود می گیرد.
موقعی که خورشید جلوی شما است، سایه شما در پشتتان شکل می گیرد. اگر خورشید در سمت چپتان باشد، سایه تان در سمت راستتان تشکیل می شود. اگر خورشید در سمت راستتان واقع شده باشد، سایه تان در سمت چپتان شکل می گیرد.
درختان و ساختمان ها هم سایه می سازند. سایه های آنها می تواند شما را در یک روز آفتابی خنک کند. سایه ها به این خاطر خنک هستند که از نور خورشید در امان مانده اند. نور خورشید زمین را گرم می کند و به دنبال آن هوای بالایش هم گرم می شود.
چیزهای دیگری هم هستند که سایه تشکیل می دهند. ابرها موقعی که از جلوی خورشید عبور می کنند سایه درست می کنند. یک کلاه لبه دار هم روی صورت شما سایه درست می کند و آن را خنک می کند. سایه ها اندازه های متفاوتی دارند. یک فرد کوچک اندام سایه کوچکی می سازد. یک ساختمان بزرگ سایه بزرگی درست می کند. محل قرارگیری خورشید هم بر اندازه سایه اثر می گذارد. یک فرد یا شیء موقعی که خورشید در آسمان در ارتفاع پایینی است، جلوی نور بیشتری را سد می کند. وقتی جلوی مقدار نور بیشتری سد می شود، سایه های بلندتری ساخته می شود. موقعی که خورشید ارتفاع زیادی در آسمان دارد، جلوی نور کمتری سد می شود و این باعث می شود که سایه ها کوتاه تر شوند.