برای شروع آموختن درباره جهان، در وهله اول موقع شب به آسمان نگاه کنید. از اینجاست که ستاره شناسی شروع می شود. در مراکز ستاره شناسی ابزاری وجود دارد که با آنها بهتر از فقط با چشم هایتان می توانید به آسمان نگاه کنید.
این که چقدر بتوانید ببینید بستگی به این دارد که کجا هستید. اگر در شهر یا حومه شهرید در شب, نورهای خیابان اطرافتان را پر می کنند و نور بیشتر ستارگان را قایم می کنند. اما شما هنوز می توانید ماه و چند تا ستاره درخشان و بعضی از سیاره های همسایه را ببینید.
اگر شما دور از نورهای شهرید، از دیدن میلیون ها نقطه درخشان نوری که در آسمان خواهید دید، گیج می شوید. ممکن است از صورت های فلکی استفاده کنید تا مسیرتان را در آسمان پیدا کنید. این راهی ست که خود شما را به یک جست و جوگر و پیدا کننده یک صورت فلکی تبدیل می کند. با استفاده از تلسکوپ یا یک دوربین صحرایی می توانید ببینید که بعضی از این نورهای روشن فقط ستاره نیستند. بعضی از آنها سیاره هستند و بعضی از آنها کاملاً از کهکشان هایی جدا هستند.
یک راه مهم برای شروع آموختن درباره جهان این است که به یک باشگاه یا انجمن ستاره شناسی بپیوندید. در این مراکز مشاهده کنندگان باتجربه ای هستند و شما این شانس را پیدا می کنید تا با تلسکوپ هایشان به آسمان نگاه کنید.
می دانید بهترین بخش ستاره شناسی چیست؟ این که هنگام شب تختخواب را رها کنید و در طول روز تمام فعالیت ها و بازی هایی که شب می توانید در سیرک کیهان انجام دهید را فهرست کنید.