چرخه زندگی ستارگان از سه الگوی عمومی پیروی می کند. هر کدام از این الگوها به جرم ستاره بستگی دارد.
بر این اساس ستارگان به سه دسته تقسیم می شوند.
1- ستارگان با جرم های بالا که بیش از هشت برابر جرم خورشید، جرم دارند.
2- ستارگان با جرم متوسط که نیم تا هشت برابر جرم خورشید جرم دارند. خورشید هم در این گروه قرار دارد.
3- ستارگان با جرم پایین، با جرمی کمتر از یک دهم تا نصف جرم خورشید.
ستارگان با جرم متوسط مثل خورشید
ابری که در نهایت به ستاره ای با جرم متوسط منتهی می شود، حدود 100000 سال طول می کشد تا به پروتوستار (اولین مرحله در تکامل یک ستاره) تبدیل شود. به عنوان یک پروتوستار، دمای سطح آن حدود 4000 کلوین است. درخشش ستاره به جرم ستاره اولیه بستگی دارد که ممکن است به چند برابر تا چند هزار برابر درخشش ستاره ای مثل خورشید هم برسد.
پروتوستار ابری از گاز و گرد و غبار است که به تدریج در خود فرو می ریزد و ابتدا یک هسته متراکم را تشکیل می دهد و ….
خورشید یک ستاره نوع G2VD، یک ستاره کوتوله زرد و یک ستاره رشته اصلی است
ستارگان با جرم زیاد
این ستارگان به سرعت تشکیل می شوند و طول عمر کوتاه تری دارند. یک ستاره با جرم بالا در طول حدود 10000 تا 100000 سال از یک پروتوستار شکل می گیرد.
ستارگان با جرم بالا موقعی که در رشته اصلی هستند داغ و آبی هستند. آنها 1000 تا یک میلیون برابر خورشید درخشندگی دارند و شعاع آنها ده برابر شعاع خورشید است. آنها به قدری درخشانند که حتی از فاصله ای زیاد قابل مشاهده هستند و بنابراین خیلی شناخته شده اند.
نوعی از طبقه بندی ستارگان
در یک نوع از طبقه بندی، ستارگان بر اساس عناصری که جذب می کنند و نیز دمایشان طبقه بندی می شوند. براین اساس هفت نوع اصلی از ستارگان وجود دارند. این ستارگان به ترتیب کاهش دما عبارتند از: O ، B ، A ، F ، G ، K و M