انرژی خورشید در نتیجه انجام واکنش های همجوشی هسته ای که در داخل هسته اش انجام می شود، تأمین می گردد. در همجوشی هسته ای دو هسته اتم به یکدیگر می پیوندند و یک هسته جدید به وجود می آورند. در نتیجه این همجوشی و تغییر هسته، انرژی به وجود می آید.
همجوشی هسته ای تنها می تواند در داخل هسته رخ دهد چون هسته بسیار داغ و متراکم است. هسته بار مثبت دارد و هسته ها تمایل دارند همدیگر را دفع کنند. اما تراکم مواد در هسته و دمای آن به قدری زیاد است که نیرویی وارد می کند و هسته ها را به هم جوش می دهد.
معمول ترین فرایند همجوشی در خورشید، زنجیره پروتون- پروتون نامیده می شود. این فرایند موقعی شروع می شود که به هسته ساده ترین شکل اتم هیدروژن، یعنی اتمی که یک پروتون دارند نیرو وارد می شود تا یکی شوند. ابتدا یک هسته با هسته دیگر یکی می شود، سپس این هسته دو ذره ای با یک هسته دیگر ترکیب می شود و هسته سه ذره ای را تشکیل می دهد. هسته سه ذره ای با یک هسته دیگر یکی می شود و هسته چهار ذره ای را به وجود می آورد. در آخر این هسته چهار ذره ای با یک هسته دیگر هم یکی می شود. این فرایند، یک ذره طبیعی الکتریکی به نام نوترون نیز تولید می کند.
هسته نهایی دو پروتون و دو نوترون و نیز هسته ای که عادی ترین شکل عنصری به نام هلیوم است را دربر می گیرد. جرم این هسته ایجاد شده کمتر از جرم هسته چهار پروتونی است. چون جرم از دست رفته به انرژی تبدیل شده است. بر اساس فرمولی که دانشمند مشهور آلمانی آلبرت اینشتین ارایه کرد این انرژی ایجاد شده به شکل فرمول زیرمحاسبه می شود:
E=mc2 که E همان مقدار انرژی آزاد شده است، m جرمی است که تغییر می کند و مربع c سرعت نور ضربدر خودش است.
مقالات مرتبط: