دایناسورهای گیاهخوار، گوشتخوار و همه چیز خوار

Image

مقالات مرتبط: دایناسور چیست؟ –   دایناسورهای گیاهخوار، گوشتخوار و همه چیزخوار –  بزرگ ترین، بلندترین و کوچک ترین دایناسورها  –  تکامل دایناسورها –   دلایل انقراض دایناسورها (قسمت اول) –  دلایل انقراض دایناسورها (قسمت دوم) – نحوه تولید مثل دایناسورها –   دایناسورها خونگرم بودند یا خونسرد؟ –  دایناسورها چه قدر عمر می کردند؟ –  آیا دایناسورها سریع راه می رفتند؟ –   رنگ و شکل پوست دایناسورها –   مذکرها و مؤنث های دایناسورها –   مغز دایناسورها و هوششان –  فایده دم دایناسورها –  اسکلت دایناسورها –  آیا دایناسورها فشار خون بالا و قلب بزرگی داشتند؟ –   چگونگی دفاع دایناسورها از خودشان –  سلاح های تهاجمی دایناسورها –   آیا دایناسورها در گله زندگی می کردند؟ –  شکل دندان های دایناسورها ساختمان بدن دایناسورها

Image
 

بعضی از دایناسورها گوشتخوار بودند. اما بیشتر دایناسورها گیاهخوار بودند. در هر زنجیره غذایی، باید موجودات زنده بیشتری در سطح های پایین تر زنجیره غذایی وجود داشته باشد وگرنه انتقال انرژی غذا کافی نخواهد بود.

شمار زیادی از گیاهان (تولید کنندگان یا آنها که خودبخود تغذیه می کنند) غذای تعداد کمتری از گیاهخواران (مصرف کنندگان اولیه نامیده می شوند) را تأمین می کنند. این گیاهخواران به وسیله تعداد کمتری از گوشتخواران (مصرف کنندگان ثانویه نامیده می شوند) خورده می شوند.

برای مثال صدها جریب گیاه لازم بوده تا گروه کوچکی از تریکراتوپ ها تغذیه شوند. این گروه تریکراتوپ ها می توانستند غذای تنها یک تی رکس را تأمین کنند تا تی رکس به زندگیش ادامه دهد.

اگر شما به انواع دایناسورها نگاه کنید، می بینید که 65 درصد دایناسورها گیاهخوار بودند و تنها 35 درصد آنها گوشتخوار بودند. اگر به فسیل های پیدا شده هم نگاه کنید می بینید که درصد گیاهخواران حتی بیش از این افزایش می یابد. چون که فسیل های زیادی از بعضی از دایناسورهای گیاهخوار پیدا شده. برای مثال بیش از صد فسیل پروتوسراتوپ ها پیدا شده، در حالی که در مقابل تنها چند فسیل تی رکس پیدا شده است.

Image

 تعادل یک زنجیره غذایی

هنگامی که در یک جامعه تعداد گوشتخواران افزایش می یابد، آنها تعداد بیشتر و بیشتری از گیاهخواران را می خورند و جمعیت گیاهخواران کاهش می یابد. پس برای گوشتخواران سخت تر و سخت تر می شود تا گیاهخوارانی پیدا کنند و بخورند و در نتیجه تعداد گوشتخواران به ناچار کاهش پیدا می کند. به خاطر همین جمعیت گوشتخواران و گیاهخواران در حالت تعادل نسبتاً باثباتی می ماند. چون که اگر جمعیت گیاهخواران کاهش یابد، جمعیت گوشتخواران را هم محدود می کند. تعادل مشابهی بین گیاهان و گیاهخواران نیز وجود دارد. یعنی اگر میزان گیاهان کاهش یابد تعداد گیاهخواران نیز کاهش می یابد.

Leave a Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

To top